Weer terug op Sardinië: Castelsardo
Als lezer van deze blog moet je langzamerhand wel het heen en weer van ons krijgen. We steken steeds over tussen de 2 eilanden alsof we niet kunnen kiezen tussen de geneugten van Frans Corsica en Italiaans Sardinië. Dat is ook eigenlijk wel zo.
Maar nu is het klaar. We varen naar Castelsardo nadat we Ires en Martijn met hun moeizaam veroverde huur-Fiat Punto hebben uitgezwaaid in de haven van Figari.
We zeilen om 12:30 de baai uit, er is alweer goede wind (11-12 knopen uit W, later wordt het iets minder en draait de wind naar NW. We zeilen 35 van de 38 mijl tot Castelsardo.
castelsardo is een oude stad met een grote vestingwal op een rotspunt, zoals je wel vaker ziet in de Med. Denk aan Monnemvasia, Syracuse maar ook Porto Vecchio. Vanuit de zee ziet het er al aardig beveiligd uit:
De volgende dag blijven we er om de vesting te bekijken, de was te doen en even rust te houden. Dat laatste komt er niet echt van….
28 juli zeilen naar Figari: laatste dag voor Ires en Martijn
Anker op om 10:30. Van Isle Cavallo varen we eerst op de motor door een nauwe doorvaart tussen het eiland en de kust van Corsica. Het waait flink, 18-21 knopen (zoals de hele nacht eigenlijk wel). Daarna snel de zeilen erbij en kruisen langs Bonifacio. Om 13 uur varen we de baai van Figari in, waar we eerst onder de toren nog even willen ankeren voor een lunchdip. Maar het anker graaft niet in. Teveel wier en ook flink diep. We varen dus al snel weer door en leggen aan terwijl de complete havendienst ligt te pitten (“il ne faut pas arriver quand nou dormons, monsieur”, was het commentaar van de havenmeester. we mochten gewoon blijven liggen op de zelfgekozen plek overigens).
De haven is nieuw, prima maar niet echt heel bijzonder want er is geen dorp of “resto” in de buurt, maar de ligging in een diepe baai is wel fraai. Wel komen er veel vliegtuigen over, maar dat is precies de reden dat we hier zijn. Morgen pikken Ires en Martijn hier hun huurauto op.
uitzicht vanaf de steiger op de open baai van Figari. de nieuwe witte moorings op de voorgrond zijn voor de “superyachts” die ze dit jaar hopen te verwelkomen. Gelukkig nu nog niet….
27 juli: zeilen (filmpje!) en de avond van de maansverduistering
We doen rustig boodschappen in La Maddalena en eten natuurlijk het onvermijdelijke Italiaanse ijsje voor we weer oversteken naar Corsica. We gooien los om 11:30 en kruisen een stukje. Mooie wind, ca 12-14 knopen dus precies goed voor vol tuig met de G1. Later werd het 17-21 knots en ging er 1 rif in en een paar rolletje van de genua. Zie het filmpje.
Het laatste stukje vallen we iets af en we scheuren naar Isle Cavallo, dat weer bij Frankrijk hoort en tussen Corsica en Sardinië in ligt. We ankeren bijna buiten de baai, zo vol is het er. Maar we liggen goed in 13,5 meter glashelder water. Je kunt het anker gewoon (goed ingegraven) zien liggen!
In de avond blijkt hoe strategisch deze positie gekozen is: we hebben vrij uitzicht naar het Oosten, waar de maan eerst in zijn geheel opkomt (het is bijna volle maan) en vanaf 21:30 langzaam wordt verduisterd. Tussen 22:15 en 23:30 is hij volledig verduisterd en als een rode bal te zien. Met de kijker zie je zelfs de diepte en lijkt de maan echt op een bol.
We laten het fenomeen voor wat het is om middernacht als de eerste gele sikkel weer tevoorschijn gekomen is. Wat een bijzonder gezicht!
de half verduisterde maan om ca 22:00 uur26 juli wordt noodgedwongen een klus en zeildag tegelijk
De WC achter raakt verstopt! we proberen het te verhelpen maar de afvoerslang is helemaal dicht komen te zitten met urinesteen. Lekker werkje om dat uit te vinden en dan nog zonder resultaat. Na alles opgeruimd te hebben, spoelen we ons extra goed af door een paar extra rondjes om de boot te zwemmen.
Daarna zeilen we naar de Liscia baai voor een lunch-stop. Inmiddels is ook de WC voor verstopt geraakt en moeten we dus opnieuw in deze mooie baai aan het werk. Dit lukt gelukkig wel, maar de rommel is weer flink. 2 keer op 1 dag is wel wat veel!
ref=”https://deauroradotorg.files.wordpress.com/2018/07/dsc04200.jpg”> alles weer goed uitgespoeld…[/ca
Het is er nu erg rustig en we krijgen een plek achterin de haven waar het iets rustiger is dan de vorige keer. We gaan de wal op, drinken een CS (zie apart bericht daarover: een winnaar!) en eten heerlijk in een restaurant met vleesspecialiteiten van Sardinië.
25 juli: alweer een lekkere zeildag naar Porto Palma
Na het zwemmen en een lekker ontbijtje zeilen we naar Porto Palma (nee, niet op Mallorca, maar een mooie baai voor Isola Caprera). Het gaat hard vandaag, max. 9,2 knopen!
scherp, die lier! het water erachter stroom met 9 knopen langs!
We pakken weer een mooring van AMP (het natuurgebied rond de Maddalena eilanden) want ze willen liever dat je hier niet ankert. We liggen achter alle andere boten, heel rustig. Maar ook tijd om de dinghy te proberen en vooral om te kijken of je met 2 personen kunt planeren met 5 PK. Niet dus….
fun voor 2
Martijn en Ires varen mee
De volgende dag is er nog steeds geen plaats in Porto Vecchio, dus blijven we lekker in de Golfe de Giulia. We laten ons decadent naar het strand brengen door de boat boys die de moorings beheren. Daar kopen we wat lekker Franse zaken, zoals baguettes, croissants, lekkere kaasjes en paté. En we drinken een lekkere “apero” op een mooi en rustig terras aan het eind van het strand.
gezicht op Porto Vecchio en de haven en de oude zoutpannen vanuit de oude bovenstad
De dag erna varen we gewoon naar Porto Vecchio, hoewel er weer geen plaats gegarandeerd werd. Toen we aankwamen, konden we wel even ergens liggen om water te tanken maar voor maximaal een uurtje. Met veel onderhandelen op zijn Frans lukt het om toch nog een plekje te krijgen voor de nacht. Toch wel handig als Ires en Martijn de volgende dag op de steiger staan. We nemen de gratis elektrische navette naar de bovenstad, waar het wel erg druk en toeristisch is.
De volgende dag staan Ires en Martijn inderdaad op de steiger om 11:30, dus Ryanair heeft zich weer eens goed gedragen. We zeilen diezelfde middag weer weg naar onze eigen Golfe de Giulia, waar we weer aan dezelfde boei komen te liggen. We zwemmen naar de rotsen aan de kust vlakbij, maar het blijkt toch lastiger dan gedacht om daar je staande te houden of erop te klimmen!
Heel gezellig! Tijd voor een apero op hetzelfde strand natuurlijk!
En daarna vrolijk verder in de kuip. We BBQ-en ook met de Cobb op het achterdek.
De Campari Spritz test (3)
Met Martijn en Ires varen we van Corsica naar de Maddalena eilanden terug. Zij tracteren ons op een heel goede CS op een terras in de straatjes van het stadje La Maddelena zelf. Deze scoort een 9, even goed als Marettimo. Ook goede hapjes erbij.
De reis van 2018 in beeld op de kaart
We hebben de afgelopen week wat rondgezeild tussen Corsica en Sardinië, waarover later meer berichten volgen.
Nu geven we je een overzicht van onze complete route van dit jaar, omdat we zo ongeveer halverwege zijn. In de tweede afbeelding is dit goed te zien. De afbeelding is van de plotter app op de ipad terwijl we vanmiddag van Figari op Corsica naar Castelsardo op Sardinië overstaken.
Maar eerst een plaatje van onze route van vandaag, waarin we dus van Figari (punt 44) naar Castelsardo (punt 45) zeilden, 38 mijl in minder dan 6 uur, met max 11 knopen wind en stralende zon. Heerlijk gewoon.
Van “dolce far niente” naar “la douce France”
21 juli verlaten we de Maddalena archipel en zeilen we met een loom zuidoosten windje van Italië naar Corsica. We doen er meer dan 6 uur over om 28 mijl af te leggen. Heerlijk relaxed. We timen de gijp exact goed zodat we weer met de juiste windhoek van 145 graden schijnbaar naar onze bestemming kunnen zeilen, maar nu over SB. We gaan naar de Golfe de Santa Giulia, wat nog steeds Italiaans klinkt.
In deze baai draait de wind naar het westen, puur landeffect. We krijgen een mooring, wat wel prettig is omdat de verwachting is dat de wind eerst weer terug draait naar het oosten en dan in de nacht hard uit het westen zal komen. Dat gedraai willen we liever niet achter een anker als het niet hoeft. De mooring service is prima, je kunt zelfs water tanken bij een speciale boei en ze brengen je gratis naar het strand als je op de marifoon daarom vraagt. Het kost minder dan de helft van een plek in een marina.
We blijven 2 dagen hier, ook omdat er in Porto Vecchio, 10 mijl verderop, geen plaats blijkt te zijn. Maar ook omdat het hier gewoon heel mooi is, zie het filmpje.
De Maddalena archipel opnieuw bekeken
Frederique en Jeroen stappen om 06:30 van boord op 16 juli. Na een vroeg ontbijt varen we naar de overkant waar je diesel kunt tanken. We varen daarna van Olbia naar de Maddalena eilanden, ca 20 mijl naar het noorden. Hier waren we in 2014 ook al.
We gaan in de haven van La Maddalena liggen want het gaat 2 dagen heel hard waaien. We zijn er vroeg en houden even siësta. Maar Marleen doet ook de was en Frans moet nog een paar assignments nakijken, wat echt wel tijd kost en waarvoor de 4G verbinding nodig is, die je niet in elk baaitje zo goed hebt. We doen inkopen, waaronder heel verse zeebaars. En we kopen een permit om een week in dit gebied te mogen varen en ankeren of een gratis mooring boei op te pakken.
Op 18 Juli spreken we af te ankeren met Starship samen in de Porto Liscia baai, een hele grote baai waar je, ondanks een flink aantal boten, toch heel rustig en ver van elkaar ligt. Ook Enterprise, Duitsers die we in de Carieb ontmoet hebben, hebben hier met Starship afgesproken. We blijven er 2 dagen voor anker liggen, gewoon omdat het mooi en gezellig is. Het anker is weer goed getest met 25 knopen wind en de ankerlier hebben we ook weer een smeerbeurt gegeven. Ook de WC afvoer moest weer eens ontstopt worden……
Op 20 juli voeren we weer weg, na afscheid van Starship te hebben genomen. Zij gaan terug naar Olbia, wij zetten koers richting Corsica in het noorden. We tuffen 2 uurtjes en laten dan het anker weer vallen in de volgende baai, Cala Portese, aan de oostkant van Isola Caprera. Hier is het ook wel druk, met mooring boeien waarvan we er 1 pakken. Glashelder water waar je het wier op 7 meter diepte sprietje voor sprietje kunt zien en: vissen! De kust van de Med. is dus toch niet leeg en doods.
De campari spritz test (2)
Marettimo: een 8,5-9
De test gaat verder. We herhalen de eerdere tests nog even an het einde en de meest recente vind je direct hieronder
Marina Puntaldia: een 8,5. Goed op smaak en alcoholpercentage OK, mooie en lekkere hapjes maar wel prijzig. Marettimo blijft dus de winnaar!
Het verhaal achter deze test: In Favignana zijn we gestart met het drinken van Campari Spritz, met Bianca en Rob. Dat beviel zo goed oor ons allemaal dat we ermee doorgingen en e een test van maakten. Elke keer aan de wal drinken we een CS bij een bar o.i.d. Tot nu toe wint Marettimo met een 8,5-9 dankzij de perfecte sterkte ( voor sommigen iets te sterk), de hapjes, de entourage en de bediening. We geven geen deelscores maar alleen een totaaloordeel.
Pula Bay: een 7,5 
Favignana: een 8
Porto Giunco: een 8,5
Naar Olbia en Isola Tavolara
Nadat Jeroen nog even 2 km gezwommen heeft in de baai, varen we weg van Capo Comino richting Olbia. Mooi zeilweer met steeds meer wind uit ZO, dus een ruime koers. We varen naar Isola Tavolara, maar daar is het ankeren niet geschikt met deze wind. Dus zoeken we een baai op aan hoger wal bij Capo Cavallo voor een lunchdip. Daarna de haven in, want de wind zou 180 graden draaien en toenemen en dan lig je hier weer verkeerd midden in de nacht.
In de haven liggen we heel mooi aan het einde van de pier met uitzicht op Isola Tavolara; we drinken weer een CS op het terras, een 8,5 met goede hapjes, maar wel een dure….
De volgende dag varen we alweer met mooie wind naar Olbia, nu ankeren we onderweg wel onder Tavolara voor een lunchdipje. Het varen tussen de eilanden hier doet ons weer denken aan 2015, toen we hier ook rondvoeren met Lennard en Martijn. Net zo mooi!
Het laatste stuk naar Olbia zeilen we heerlijk. We leggen weer aan bij de zeilclub waar we 3 jaar geleden ook waren en gaan de stad in. Het blijkt een zondagavond met een straatfeest te zijn, dus het is gezellig druk overal. Ter afsluiting van de vakantieweek van Frédérique en Jeroen eten we pizza en een echt Italiaans ijsje en drinken we op de boot nog een glaasje limoncello.
12 juli naar Santa Maria Navarrese, 13 juli, ankeren achter Capo Camino
We varen van Cagliari naar Santa Maria Navarrese. Op de motor, jammer maar er is gewoon nul wind.
In de haven liggen we mooi en gaan we uit eten bij het restaurant Toma, met uitzicht over de baai. Frederique en Jeroen tracteren en het is heerlijk, 4 gangen en weer nieuwe wijntjes geprobeerd.
De volgende ochtend gaan we boodschappen doen terwijl Jeroen even 10 km gaat rennen naar het uitzichtpunt boven de haven en zelfs nog verder. Wat een conditie!
Daarna varen we verder naar het noorden langs de indrukwekkende rotskust met grotten. We gaan na 34 mijl voor anker achter Capo Comino, waar het beter beschut is dan we dachten met ZO wind. De zandgrond is erg hard dus moeten we wel 3 keer ankeren voor we goed liggen.
11 juli: zeilen met Frédérique en Jeroen
We varen Cagliari uit en kunnen direct zeilen. Heerlijk 22 mijl halve wind naar Capo Carbonara, waar we omheen gijpen om te ankeren voor het strand van Porto Giunco, aan de andere kant van Villasimius dan we vorige keer lagen. Ikiro volgt en Starship ligt er al. Diva X, vrienden van Ikiro, ankeren ook achter ons. Het waait 18-20 knopen dus het anker graaft direct goed in. Toch nog maar even zwemmen om dat te checken. Na een lui middagje gaan we weer met alle dinghies naar het strand voor de volgende CS test in de beach bar. Een 8,5 deze keer, Marettimo blijft ongeslagen vooralsnog. Ook vergeleken we Aperol Spritz met CS, maar de laatste wint het voor ons allemaal.
met alle dinghies naar het strand
de CS hier krijgt een 8,5
uitzicht van de beach bar
Jeroen zwemt 1,5 km rond de baai
De campari spritz test
Marettimo: een 8,5-9
Vanaf Favignana zijn we gestart met deze test. Elke keer aan de wal drinken we een CS bij een bar o.i.d. Tot nu toe wint Marettimo met een 8,5-9 dankzij de perfecte sterkte ( voor sommigen iets te sterk), de hapjes, de entourage en de bediening. We geven geen deelscores maar alleen een totaaloordeel.
Pula Bay: een 7,5 Ook Marettimo!
Porto Giunco: een 8,5
Kris kras door de baai van Cagliari
We zeilen op 7 juli naar de baai van Pula, waar we ankeren voor een lunchdip in het prachtig heldere water. Daarna 12 mijl op de motor naar Cagliari. Daar gaan we de stad in. We drinken een Campari Spritz meer heerlijke hapje, score 8-8,5. Daarna heerlijk eten op het straatterras waar Marleen vorig jaar al had willen eten, maar toen was het vol. Heerlijke vis gegeten en bij de koffie 2 likeurtjes van het huis, waaronder een glas Mirto uit de diepvries. Heerlijke laatste avond met Bianca en Rob.
De dag erna voeren we met ons 2-en weer terug naar Pula, waar we afgesproken hadden met Ushi, Dietmar en hun kinderen van Starship, die we van de ARC en de Carieb tijd kennen. Groot was onze verbazing toen we 10 minuten later ook Ikiro de baai zagen invaren, met Christel en Andy, die we ook in 2014 voor het laatst gezien hebben, ook Cariebgangers. Ze hadden ons toevallig op de AIS gespot. Pula is de beste baai om leuke mensen te ontmoeten. Vorig jaar ook al toen we hier samen waren met onze Italiaanse vrienden van de Maybe.
We dronken samen een Campari Spritz op het strand, score 7,5 door het ontbreken van hapjes, maar de sterkte en smaak was dik in orde.
zoals in de Carieb: wij op het strand met sundowners, de boten in de baai
De volgende dag bezochten we met elkaar de ruïnes van de oude stad Nora, op een landtong aan het einde van de baai. Interessante combinatie van een oude Phoenisische stad en de latere Romeinse stad. Beiden waren in hun tijd het handelscentrum voor Sardinië met Afrika, mede door de gunstige ligging van de baaien waar met elke wind beschutting te vinden is.
De crews van Starship, Ikiro an Aurora, voor een reünie op het strand nu met sundowners met Campari Spritz
6 juli: waldag
Het waait de hele dag meer dan 25 knopen dus we blijven liggen. We maken een flinke wandeling naar een strandje bij de kaap, ten zuiden van de haven. Van daaruit heb je mooi uitzicht over zee en de kaap met de vuurtoren. Een heel ander landschap dan Sicilië.
We drinken iets bij de haven, lunchen en gaan daarna, hoe kan het anders, siësta houden. Hopelijk morgen weer verder.
Oversteek naar Sardegna 4 en 5 juli
We varen om 09:00 weg uit de nog slaperige haven van Marettimo. Na een uurtje motoren omdat de wind nog zachtjes tegen is vanuit het noordwesten, komen we ten westen van het eiland langzaam in de beloofde oostenwind.
Na een paar uur met de genua op de boom pal west gevaren te hebben, loeven we op tot ‘koers boei’, ofwel Capo Carbonara, 140 mijl verderop.
We zeilen dagen nacht door, gijpen nog 2 keer en komen om 09:30 uur aan in de baai van Villasimius. 160 mijl afgelegd door de kleine omwegen door het afkruisen in de nacht. We gaan voor anker en direct zwemmen. Daarna een vroege siësta om de misgelopen nachtrust in te halen.
In de middag draait de wind zoals voorspeld naar het westen en we duiken de haven van Villasimius in, want de voorspelling is west tot noordwest tot 25 knopen in de nacht en dan lig je precies aan lager wal achter het anker.
Lekker uit eten in het havenrstaurant, met de eerste fles Sardijnse wijn erbij natuurlijk.
Daarna om elf uur te kooi voor een echte boerennacht.
3 juli, naar Marettimo
Vandaag is er heel weinig wind, we dobberen 10 mijl over een kalme zee naar Marettimo. We gaan aan de zuidzijde aan een boei liggen voor een lunchdip. Daarna varen we naar de haven van Marettimo, een heel klein dorp met weinig toerisme en een heel relaxed sfeertje. Heerlijke Campari Spritz op een terrasje aan zee.
30 juni in Trapani, daarna zeilen!
Hier komen Bianca en Rob aan boord. We maken er een gezellige avond van en eten heerlijk in het restaurant waar we vorig jaar ook al waren met Milou en Lennard.
We varen de volgende dag naar Favignana, mooi aan de winds rak, we zwemmen in de baai Cala Rossa en gaan daarna naar de haven van Favignana waar we zowaar een plek krijgen!
Van Sciacca naar Levanzo
Op 29 juni varen we naar de Egadische eilanden, 60 mijl van Sciacca. Jammer genoeg alles op de motor. We pakken eerst en mooring bij de zuidpunt van Favignana, maar het is teveel lager wal. We verkassen om 18 uur nog 4 mijl naar Levanzo, waar we onder hoger wal kunnenliggen voor de nacht. Heerlijk rustig.
De Aurora op reis 
