Terug naar MdR
De afkorting staat voor Marina di Ragusa, onze thuishaven sinds 2015. We varen weg om 08:00 uit Siracusa, weinig wind maar nog wel wat deining na 3 dagen harde oostenwind. Veel motoren tot we na Capo Passero wat meer wind krijgen. We worden tegemoet gezeild door Silvio met de Maybe. Leuk om elkaar weer te treffen! Om 18:00 liggen we weer op E22, onze vaste plek voor de winter. Eenmaal in de haven komt Silvio nog even gezellig een glas wijn halen en bijpraten.
Slow sailing langs Sicilië
Na een wat onrustige nacht bij Taormina schuiven we 1 mijl op naar de overkant van de baai, waar we ankeren voor Giardini Naxos. Mooi beschut en ook met mooi uitzicht op de Etna en ook op Taormina
Een redelijk rustige nacht voor anker dus. Maar ook hier slaat de swell toe, nu uit het oosten en dan is dit precies lagerwal. We besluiten dus wat eerder dan gepland naar Riposto te varen, 7 mijl verderop waar een beschutte jachthaven is.
Na 2 dagen met wind tegen, onweersdreiging en 35 graden vertrekken we op 18 september weer. Op naar Siracusa.
41 mijl halve wind, we lopen prima en halen een top van 9,6 bij een mooie golf. We komen daardoor wat te vroeg aan zodat onze vrienden van Lakkios Yacht Club (geen club maar een kleine jachthaven met 1 steiger) even vroeger dan gedacht hun siesta moeten beëindigen om 14:40. Geen probleem, ze lachen net zo vrolijk als altijd en helpen prima bij het aanleggen.
Wakker worden onder de Etna
Na een lange dag gisteren en een hobbelig nachtje door de swell (ondanks onze heklijn) is het mooi wakker worden zo. Even zwemmen en lekker ontbijten.
Langs een deel van Magna Graecia
Crotone was ooit een belangrijke Griekse vestiging, link tussen Syracusa en Athene. Maar de Romeinen vonden het niet interessant en daarna is de stad afgegleden tot onbeduidend provinciestadje. Maar wel levendig en het wordt steeds leuker zonder echt toeristisch te zijn.
We blijven er 1 dag om bij te komen, boodschappen te doen en op een terras een aperitivo te drinken. De CS krijgt een 8,7 want Marleen vindt hem ook lekker en toch is hij redelijk sterk. Door echt goede Prosecco misschien…goede hapjes en een mooi plekje doen de rest
Op 13 september vertrekken we om 06:30 weer voor 63 mijl grotendeels motorzeilen langs Cap Colonne naar Rocella Ionica. Hier geen Griekse geschiedenis maar gewoon een jachthaven bij een toeristenplaatsje. We stoppen er alleen omdat het handig ligt. Maar onverwacht eten we heerlijke pizza bij restaurant Dali, vlak bij de haven. Met een lokale Ciro (witte wijn van de Greco druif) is dit prima. Dali ligt in een leuke tuin, gezellig gedaan en heel vriendelijke sfeer.
We staan op 14 september weer vroeg op want we hebben 68 mijl te gaan en steken de straat van Messina over. De wekker gaat om 05:30 maar dan is het nog donker. Om 06:10 varen we de haven uit, oppassen bij de drempel bij de ingang, waar het maar 3 meter diep was toen we gisteren aankwamen. Alles gaat goed en om 11 uur ronden we Capo Spartivento, waar de teen van de laars van Calabria eindigt. De straat van Messina ligt te glinsteren in de zon en de Etna is op 38 mijl afstand al in volle glorie te zien, zo helder is het! Alleen is er ongeveer nul wind dus de motor moet zijn best al weer doen.
Om 16:30 komen we aan bij de baai van Taormina, het andere deel van Magna Graecia waar dit verslag mee begon. Hier bouwden de Grieken hun amfitheater zo dat de Etna achter het toneel zorgt voor een natuurlijk decor. Wij liggen aan een mooringboei van George direct onder het amfitheater met hetzelfde uitzicht. Even zwemmen en dan lekker rust. We zijn hier al minstens 5 keer geweest maar raken niet verveeld. George helpt nog even met een heklijn naar een andere mooring zodat we recht in de swell liggen vannacht, prima service!
2-12 september: we varen weer!
Op 2 september vliegen we weer naar Brindisi waar de Aurora op ons ligt te wachten. We zijn goed moe van alle festiviteiten rond het huwelijk van Milou en Lennard, dus we blijven eerst maar eens een paar dagen rustig liggen. Wel weer even goed alles schoonmaken na 2 maanden stilliggen. Ook het onderwaterschip moet een beurt krijgen waarvoor we David de duiker inhuren via de werf Balsamo waar we liggen
6 september vertrekken we uit Brindisi en zeilen we naar San Foca, 37 mijl naar zuiden met lekkere wind. We blijven er maar 1 nachtje want het geen bijzondere plek. 7 september gaan we verder naar Leuca, op het puntje van de hak van de laars. We waren hier eerder in 2016 en het is nog steeds even leuk, zeker nu het rustig is in het naseizoen. Een paar dagen zuidwesten wind (tegen) geven ons een goed argument om hier te blijven en uit te rusten, want we zijn nog steeds moe. Siësta is ook een prima idee voor Hollanders, zo vinden we uit.
11 september varen we om 06:20 weer weg, een lange dag van 72 mijl om de golf van Taranto over te steken.
We zeilen ongeveer de helft van de tijd maar in de middag valt de wind weg. We komen om 17:30 aan in Crotone waar we bij de zeilclub hartelijk worden ontvangen. Prima plek, waar we s’nachts nog een onweersbui met veel regen en harde wind over ons heen krijgen. Die wind is er in de ochtend nog steeds, zoals voorspeld, dus we gaan de stad in en lezen veel. Morgen gaan we waarschijnlijk naar Rocella Ionica.
De Aurora op reis 