Hoe mooi kan het zijn: Taormina en Castelmola
We blijven 3 nachten in de baai van Taormina. De eerste avond direct een prachtig uitzicht op een helemaal zichtbare Etna:
De tweede dag doen we niet veel. We zwemmen wat en varen met de dinghy naar het dorpje vlakbij, Giardini Naxos. Ooit was dit een Griekse nederzetting van het formaat van Syracuse, maar daar is niets van over. Wel een grappig Italiaans badplaatsje. We kopen weer wat verse spullen in.
zicht op onze baai vanaf Giardini Naxos
De derde dag nemen we de bus via Taormina naar Castelmola, dat 7,5 km en een paar honderd meter hoger ligt. Een indrukwekkend ritje en een mooi oud plaatsje bovenop een steile berg. De burcht hier dateert ook nog uit de Griekse tijd maar is later door de Normandiërs helemaal veranderd. Met Milazzo samen was dit 1 van de sterkste verdedigingspunten van hen.
met de bus omhoog….
Castelmola
uitzicht vanaf Castelmola op de Etna en onze baai
Terug op de boot zagen we blusvliegtuigen water innemen in de drijvers onder hun vleugels om daarmee een bosbrand op de helling van de Etna te blussen. Het lijkt gelukt, want we zien geen andere rook meer dan het pluimpje aan de top van de Etna zelf.
blusvliegtuig laadt water
en stijgt weer op
Tussen Skylla en Charibdis (voor de tweede maal)
Op 24 augustus verlaten we Milazzo weer. We hebben er ook genoten van lekker eten en we hebben mooie verse boodschappen gedaan bij plaatselijke kleine winkels. We vonden snel een goede slager, bakker en groentewinkel dus de supermarkt was eigenlijk niet meer nodig.
ingang van de straat van Messina. De toren op de voorgrond is Sicilië, achter de toren zie je het vasteland van Italië (Calabria)
De straat van Messina liet zich weer van haar vriendelijke kant zien. Toen we er in voeren was het bijna windstil, 3 mijl verderop kregen we wind mee en vanaf Messina zelf woei het 2o knopen van achteren. Met ook nog stroom mee ging dat dus lekker.
zwaarvissers met hun bijzondere tuigage. De schipper stuurt vanaf de masttop, de harpoenner staat op de boegspriet
traditioneel getuigd bootje in de straat
Na Messina kwamen er sterke stroomrafels en kregen we lichte tegenstroom, maar nog altijd goede wind van achteren. Lekker zeilen dus. 5 mijl voor Taormina viel de wind helemaal weg terwijl je achter je de schuimkoppen nog kon zien. Volledig thermische wind dus.
Het laatste stuk deden we daarom op de motor en om de hoek van Taormina vonden we weer een goede mooring in het yacht hotel van George Rizzo, waar we inmiddels al voor de vierde keer zijn. Aan een boeitje, met uitzicht op de Etna en onder het amfitheater: wat wil je nog meer!
in deze baai liggen we (bovenin, in de Noordhoek)
Milazzo: weer naar het “vasteland” van Sicilië
Na de Eolische eilanden varen we weer eens naar de kust van Sicilië zelf. het voelt alsof we naar het vasteland gaan, hoewel je nog steeds naar een eiland vaart natuurlijk. 17 mijl, alweer zonder wind.
zicht op Milazzo-haven
kappertje hier voor 15 euro incl wassen….
zicht op de middeleeuwse burcht van Milazzo
zicht op Milazzo’s landpunt vanaf de burcht
Milazzo ligt op een heel smalle landpunt die een mijl of drie de zee in steekt en meer dan 100m hoog is. Alweer een strategische ligging dus.
de haard in de oude Normandische toren uit ca 1200. Alles van lavasteen
Zelfs in de oudheid waren hier al burchten (van de Grieken, die het Mylae noemden), de Romeinen, de Noormannen en de Swaben (von Honhenstauffen). De burcht die er nu nog te bezoeken is, stamt uit de middeleeuwen en is gebouwd in opdracht van Frederik von H. De totale oppervlakte binnen de intacte muren misschien wel 2/3 van Naarden vesting. Alleen staan er nog maar een paar gebouwen overeind. Het is een imposant geheel, Hier is in ca 1860 de beslissende slag om Sicilië gewonnen door onze vriend Garibaldi met zijn 1000 man en begon de eenwording van Italië.
de burcht, in gebruik als gevangenis tot 1960
toegangspoort tot de burcht, 100m boven de haven gelegen
de vulkaan van Vulcano
We varen op maandag 21 augustus van Lipari naar Vulcano. Een wereldreis van 3 mijl op de motor. Het alternatief was 20 mijl op de motor naar het eilandje Filicudi, maar dat vonden we niet echt een leuk ideetje, ondanks dat Filicudi wel mooi en rustig schijnt te zijn. Dit in tegenstelling tot de eilanden waar we tot nu toe waren.
Vulcano (naar de naam van het eiland is het woord vulkaan ontstaan!) heeft nog een echt werkende vulkaan ook. En modder/zwavelbaden. We vinden een mooring bij marina di Vulcanello, waar we 2 jaar geleden ook al waren. Nu is het wat beter georganiseerd, twee broers hebben de zaak overgenomen.
de baai van Vulcanello
zwart strand op Vulcano
De volgende dag huren we een mini Moke, een soort half-open jeepje op het onderstel van de oer-mini. Met originele 1098cc austin/morris motor erin natuurlijk. Het geluid is onmiskenbaar, tot en met de licht ratelende distributieketting.
de mini Moke
We rijden eerst naar de voet van de vulkaan en beklimmen deze te voet (ca 320m omhoog, 45 minuten stevig doorlopen over de lavastenen). Boven kijk he de rokende krater in en heb je mooi uitzicht op de eilanden rondom.
Marleen bij de rand van de krater
de vulkaan van beneden gezien
het uitzicht vanaf de krater. Onder in beeld de baai waar de boot ligt
bij Capo Grillo
Na de afdaling tuffen we in de Moke het eiland verder over, o.a. naar Gelso, een leuke kleine baai in het zuiden. Daar willen we wel ankeren morgen! Vooral omdat er een leuke trattoria zit in 1 van de 2 huizen die hier aan het water staan.
veerboot met humor
We rijdenook nog naar Capo Grillo, waar je weer een ander mooi uitzichtpunt hebt. Daarna rijden we terug naar het dorp aan de baai en leveren de Moke weer in. Op de boot even lekker zwemmen en daarna uitrusten.
Lipari: drukke toeristische plaats
We blijven 2 nachten hier. We laten de was doen (20 euro, opgehaald en thuisgebracht voor een grote lading).
uitzicht vanuit de kuip op Lipari (vanaf de haven waar we lagen) met de burcht aan de linkerkant
Met de bus ben je ook zo in het plaatsje zelf, waar het wel erg vol is met landtoeristen. We wandelen de oude burcht op, waar het direct een stuk rustiger is.
naar de oude burcht (met alweer een Normandische kerktoren uit 1131)
de kathedraal van binnen. Geen Pantocrator deze keer, maar de kathedraal is dan ook helemaal opnieuw opgebouwd ver na de Normandische tijd
oude kloostertuin uit 1131 die pas onlangs teruggevonden is. Voor de zuilen zijn oude Romeinse zuilen gebruikt, ook toen al duurzaam hergebruik
de oude vissershaven aan de zuidkant van de burcht (geen jachten hier)
19 augustus varen we een toeristisch rondje
We gaan na het ontbijt op de motor naar de rotsen die in de oude krater liggen ten oosten van Panarea. Het is bladstil (geen wind, geen golven) en we kunnen de mooie rotsen goed bewonderen.
de waterboot op Panarea
rotsen bij de oude krater
daar lag nog iets moois verstopt…
We varen daarna 10 mijl naar Lipari (terug naar het westen) en dobberen midden overdag een uurte of 2 rond, omdat we anders zo vroeg in de haven zijn (en dan is het nog erg warm, denken we).
zicht op Lipari
We komen om 16:45 aan in de haven Pignatoro, waar we aan de steiger van EOLmare een plekje hadden gereserveerd. Alles klopt en we worden door 3 man sterk geholpen m: et aanleggen. Met wat zijwind is dat ook wel handig. We ontdekken ook direct waarom er tussen de zeiljachten veel ruimte wordt gelaten: de deinig van snelle motorboten en ferries loopt onder de drijvende steigers door en veroorzaakt een wild geslinger van alle jachten aan de steiger. Met alle risico’s van masten en zalingen die elkaar kunnen raken wanneer je niet genoeg afstand hebt tot elkaar. Maar dat gaat hier allemaal prima.
Later op de avond wordt het rustig als alle snelle boten verdwenen zijn en we slapen prima
Panarea: het jetset eilandje van de Eolische eilanden
We varen op 17 augustus weer weg uit Cefalu. We vertrekken om 08:00 uur want het is meer dan 50 mijl naar Salina, waar we willen ankeren. De hele dag zeilen we 2 uurtjes en de rest moet op de motor want de wind is weer heel weinig.
Bij Salina aangekomen blijkt het zo vol dat we besluiten om door te varen naar Panarea, nog 10 mijl verder. Daar is het ook wel vol, maar kun je nog wel een plekje vinden. We besluiten een mooring te pakken (eigenlijk 2, want je wordt allemaal in rijtje gelegd met achter en voor een mooring, zodat je niet tegen elkaar kunt draaien. Dit systeem kennen we nog van Corsica en Vulcano uit 2015 en het werkt prima als je maar beschut ligt). We hebben mooi uitzicht op de Stromboli in de verte, maar zien alleen wat rookpluimpjes en geen vonkenregen.
Salina van zee gezien: een tweelingvulkaan die niet meer actief is
Op 18 augustus laten we ons door de beheerder van de moorings met zijn dinghy naar de wal brengen en we lopen door het mooi opgeknapte witte dorp. Mooie huizen en dure winkels, een soort Mustique met Ibiza door elkaar… Af en toe landen er ook helikopters en we zien dure schepen, o.a. de schoener Adela.
uitzicht vanaf de boot op Panarea dorp
Aurora aan de moorings
Adela komt ook langs en ankert bij Panarea
Stromboli in de verte
Naar Cefalu
15 augustus tuffen we de haven van Palermo uit om 10:30. Eerst bezoeken we om 09:00 uur nog het Palazzo Mirto, dat tot 1983 nog bewoond is geweest door de prinsen van Mirto (meer dan vierhonderd jaar familiehistorie in het huis te zien).
Het is maar 35 mijl naar Cefalu, dus we doen rustig aan, op de motor zonder wind! De haven blijkt een rommelig geheel en koste wel 110 euro per nacht dus we besluiten in het baaitje te ankeren. Prima plek en leuke baai.
Cefalu van zee gezien (de rots lijkt op een hoofddeksel; de Griekse naam was dan ook Kephalos)
kloostertuin
De volgende dag blijven we en we pakken de dinghy naar de wal om Cefalu te bekijken. Erg toeristisch en vol, maar we hebben wel heel lekkere bakker en slager gevonden! En een heerlijk ijsje (Marleen ijskoffie) genomen. Ook hier is weer een oude Normandische kathedraal met een Christus Pantocrator (de originele waarvan die in Palermo en Monreale kopieën zijn) en die bezoeken we ook. Driemaal is scheepsrecht.
kathedraal van Cefalu
de originele Pantocrator
de ark van Noach op een pilaar van de kloostertuin (anno 1121)
Terug op de boot zwemmen we wel een paar keer, want het is erg warm. Gelukkig is er wel een beetje wind.
We draaien alle kanten op door de steeds draaiende, maar heel lichte wind. Gelukkig blijft het anker goed liggen.
het strand van Cefalu, lekker vol. Hapimag ligt hier een stuk vandaan, dus zal wel rustiger zijn
Palermo (2) en Monreale
We blijven nog een dagje. Er is buiten toch geen wind en wel nog deining. Dus we nemen de bus naar Monreale (8 km de heuvels in) waar nog een Normandische kathedraal staat, die door Willem de tweede (de goede) is gebouwd op die plek omdat Maria hem in zijn slaap had ingefluisterd dat hier de schat van zijn vader (Willem de slechte) begraven lag. In ieder geval is het een schitterende plek met een mooi uitzicht en een prachtige kathedraal met klooster, die van binnen wel veel lijkt op die van Palermo. Ook een schitterende mozaiek van Christus Pantocrator.
We lopen in het oude dorpje rond, drinken een goede koffie en gaan dan weer terug. Siesta op de boot.
kathedraal van Monreale
uitzicht op Palermo vanaf Monreale
straatje in Monreale achter de kathedraal
de roeiclub, waar we in Palermo een plek hebben
Palermo!
11 augustus is de mistral uitgewoed. Er staan naar verwachting nog wel golven van 1-1,5 meter uit het NW maar de wind zal max 17 knopen zijn, misschien 20 bij de volgende kaap. We gaan.
Dit wordt de beste zeildag tot nu toe, heerlijk ruime wind met best lange golven voor Mediterrane begrippen. Zie het onderstaande filmpje
Na de kaap gijpen we en doorbreken we zowaar de 10 knopen grens in boatspeed. Met een conservatief aanwijzend log ook nog. Lennard is blij…..kijk maar naar het filmpje
Palermo is een bijzondere stad. De haven is eigenlijk wel prima, midden in de stad maar redelijk schoon. We liggen bij de roeiclub, die ook steiges heeft voor een flink aantal jachten. Douches in de kleedkamer achter de roeimachines en een zwembad op het dak van het clubhuis. Het kan slechter…. We gaan borrelen bij het cafe naast de roeiclub en ’s avonds pizza eten op het Piazza Marina als afsluiting van de week met Milou en Lennard.
De volgende dag vertrekken Milou en Lennard weer naar NL en gaan wij cultureel passagieren. We bekijken het paleis van de Noormannen en de kathedraal. We lopen langs de mooie fonteinen en lunchen met een heerlijke pasta. Nog even bij de Carrefour naar binnen en dan zijn we wel even aan een siesta toe, die tot half acht duurt…..
gewelf van de kapel
bijzondere combinatie van Islamitische, Byzantijnse en Europese kunst
Christus Pantocrator
de vergaderzaal van het Siciliaanse parlement, vroeger deel van de koninklijke vertrekken
de kathedraal van Palermo
9 en 10 augustus: de mistral in Castellamare del Golfo
We zeilen 9 augustus naar CdG, dezelfde route als we met Martijn ook al voeren. En weer is er in het begin weinig wind terwijl bij de kaap de wind weer flink toeneemt tot 25-28 knopen. Na de kaap blijft het ook hard doorwaaien dus we zetten toch maar 2 reven in het grootzeil. Natuurlijk neemt de wind daarna binnen 10 minuten weer af to 10 knopen max en draait hij tegen ons. Landeffect dat we al kennen. Dus ontreven we weer en zeilen hoog aan de wind naar CdM waar we weer aan dezelfde steiger komen te liggen. Daarna lekker ijsje halen…..
De volgende dag blijven we in de haven omdat de mistral niet alleen flinke wind geeft maar ook golven van boven de 1,5meter. We repareren de ankerbediening en de rubberboot wordt uitgelaten. Milou en Lennard verkennen het plaatsje.
Castellamare del Golfo van zee gezien
8 en 9 augustus: oversteek naar Sicilië
8 augustus: We gaan vroeg weg, om half acht gaat het anker omhoog. Het is windstil en de voorspelling is dat we de hele dag niet meer dan 6-10 knopen tegenwind krijgen, dus de motor krijgt het druk. De voorspelling klopt als een bus. Toch hebben we besloten om nu de oversteek te maken want hierna komt er een aantal dagen mistral (harde noordwesten wind met hoge golven) en we moeten toch echt naar Sicilië terug want Milou en Lennard hebben tickets vanuit Palermo en wij willen ook graag weer op tijd daar zijn.
Om 22 uur neemt de wind toe, net als het echt goed donker is geworden. Gelukkig hebben we eerst wat hoogte gepikt door te ver zuid te varen, zodat we nu 20 graden minder zuidelijk kunnen aanhouden en niet recht tegen de wind in verder hoeven. We hopen dat de wind bovendien verder gaat ruimen zoals voorspeld, zodat we in combinatie met onze nieuwe koers kunnen gaan zeilen later in de nacht. De wind draait echter niet echt maar neemt wel toe tot 18-20 knopen (dat is dan wel weer voorspeld). Het is niet gezellig zo, veel klappen op de golven die beginnen op te bouwen. Pas om een uur of vier in de ochtend is de wind ruim genoeg om hoog aan de wind de Egadische eilanden aan te kunnen lopen en de motor uit te kunnen zetten.
We zeilen onder Marettimo langs, waar de wind tijdelijk 30 graden tegen ons in draait en afneemt (door de luwte van de hoge rots) en zeilen verder naar Favignana. Daar is de haven vol en de moorings zijn ook allemaal bezet. We kunnen niet ankeren door een defecte afstandsbediening (te nat geworden in de nacht) en we zeilen dus door naar Trapani. Daar komen we om ca 11:30 aan. 178 mijl in 28 uur, niet echt een record….
Lennard en Milou met de burcht van Trapani op de achtergrond
lekkere hapjes!
6 augustus: Milou en Lennard komen aan boord! De dag erna zeilen we heerlijk
We gaan anker op in de ochtend en varen in alle rust op de motor naar Cagliari, waar we in dezelfde haven gaan liggen als een paar weken geleden toen we met Martijn hier aankwamen. Nadat we de boot gepoetst hadden en het zout na een paar dagen varen en ankeren er weer helemaal afgespoeld hadden, kwamen Lennard en Milou de steiger oplopen. Heel mooi om elkaar weer te zien!
Na een lekker hapje in een restaurantje in oud Cagliari gingen we redelijk op tijd te kooi.
De volgende dag zeilden we heerlijk rustig een kruisrak van 20 mijl naar Capo Carbonara, inmiddels een vertrouwde ankerplek. We gingen met de dinghy naar de haven, bekeken de flamingo’s en dronken een lekkere Spritz Aperol (Milou en Frans tenminste) op het terras van de jachthaven. We barbecuen met de Cobb op het achterdek.
Milou en Lennard op het voordek
kruisen en lezen tegelijk
ook wij genieten!
4 augustus: naar Pula baai waar we de Maybe ontmoeten
We zeilen van de ene baai naar de andere. We scheuren om Capo Spartivento heen met flinke westenwind (ca 20 knopen) en daarna loeven we op om de kustlijn te volgen naar Pula. We hebben afgesproken met Silvio en Antonella, vrienden uit Marina di Ragusa, die hier met hun boot “Maybe” ook naar toe zijn gevaren.
op weg naar Capo Spartivento, voor de wind toenam
Bij Pula, de Maybe ligt vlakbij
De wind draait met ons mee en wordt zuidelijk. We zijn wat bezorgd voor de wind daar, want met zuidenwind zijn beide baaien bij Pula matig beschut maar dat blijkt onnodig. 5 mijl voor Pula valt de wind gewoon weg en hij blijft ook weg. We ankeren en zwemmen vlak voor de Maybe uit tegenovergestelde richting aan komt varen (op de motor want ook vanaf Cagliari hadden zij hetzelfde verschijnsel: wind bij vertrek, geen wind bij Pula…)
Het werd een gezellig weerzien met een bbq bij hen aan boord tot laat in de avond. Zij varen met 2 andere boten samen op, dus het was lekker vol. Silvio: “French boats have 2 great advantages: a very good fridge and a large cockpit….
3 augustus: we vertrekken weer richting het oosten en gaan ankeren
We doen even wat inkopen bij de plaatselijke winkeltjes (bakker, groenteman, slager) omdat we 3 dagen willen ankeren. Met een volle watertank vertrekken we om 10:30u.
zicht op Carloforte bij vertrek
Er is weinig wind, dus het wordt tuffen. Na Capo Sperone wordt de wind sterker maar hij wordt ook pal ZO, dus tegen….
We ankeren om 14:30u bij Punta Menga (Porto Pino) bij 18 knopen wind (inmiddels) voor een lang zandstrand met een paar heuse lage duinen. Je mag hier niet overal ankeren, want het is ook deels militair oefenterrein (schietoefeningen).
We moeten nog even wachten met zwemmen en de ankercheck tot de wind afneemt. Precies volgens voorspelling gebeurt dat om 17:00 uur. Lekker is dat om even af te koelen. Het anker ligt prima dus we kunnen weer rustig slapen ’s nachts.
de ankerbaai bij Punta Menga
we zien een hele fraaie zonsondergang vanavond. Bovendien is het vannacht helder met een bijna volle maan
De volgende morgen is het eerst windstil en de boot is weer aardig om het anker heen gedraaid. Als we gaan zwemmen is de wind al weer gedraaid naar het ZO en nog rustig genoeg om met de Gopro een filmpje te maken onder water, o.a. van het anker. Vanmiddag neemt de wind weer verder toe naar verwachting. We blijven gewoon hier liggen.
Calasetta
bij dit strand hebben we gezwommen
de oude wachttoren op het hoogste punt van Calasetta
straatje vanaf de toren naar de haven
de haven van Calasetta, ondiep en dus weinig grotere jachten, wel vissers
met deze “hypermoderne” veerboot voeren we over….
We wandelen door het dorp, zwemmen bij het strand net naast het dorp en we lunchen eenvoudig doch voedzaam met een pizza en een salade. Calasetta is een leuk plaatsje, heel anders dan Carloforte aan de overkant. Witte huizen, rechte straten en minder “stads” en welvarend.
Dagje passagieren
We gaan vandaag per veerboot! Van Carloforte naar Calasetta, een half uurtje varen.
Niet met deze veerboot, die is nl. 150 mijl van huis hier….
Zicht op de haven en de Aurora
De Aurora op reis 