29 oktober: weer in Empedocle
Vandaag 28 mijl op de motorgevaren, want de wind liet het weer eens afweten. We vertrokken in de miezer-regen, na veel onweer en harde regen in de nacht. Maar al snel klaarde het weer op en we hebben lekker in de zon kunnen genieten. Vanavond voor 3 euro met zijn tweetjes pizza gehaald! 3 soorten, vers bereid en heerlijk. De veerboot uit Lampedusa (zonder vluchtelingen) kwam zojuist aan. In de kleine havenkom moet hij 180 graden draaien en dan netjes achteruit voor de wal komen, tussen een andere veerboot en de hoek van de haven. Toch lastig voor een boot van 400 voet! Bij het laatste deel van deze manoeuvre gooide hij zijn anker aan loef overboord ondanks de duidelijk goede werking van zijn boegschroef. Misschien uit veiligheid of voorzichtigheid?
de veerboot legt aan
28 oktober: Aan de wind met stralende zon naar Sciacca
We zeilen!. lekker hoog aan de wind onder vol tuig met ca 12 knopen true. Dit is waarom we hier willen varen! Eind oktober en dan dit weertje…. We komen in Sciacca (spreek uit “Tsjakka”) en bezoeken het historische centrum, hoog boven de haven gelegen. Mooie oude gebouwen en heel gezellige smalle straatjes. In de avondschemering lopen we de trappen weer af en komen langs de vissershaven, waar volop gewerkt wordt op werfjes en in werkplaatsjes. De vissers zelf genieten van een birra na een dag hard werken. Wij eten lekker aan boord.
Sciacca van zee
zicht op de haven van Sciacca vanaf de oude bovenstad
straatjes in Sciacca
26 oktober: Naar Marsala
wijn- en marsalawinkel van Florio
We varen naar Marsala met tegenwind en rare golven waar we bij de Polaris werf een goed plekje vinden. Het blijft nl. ZO waaien de komende dagen en daar moeten wij juist heen. We bezoeken dus de Florio wijn- en Marsalawinkel en blijven een dagje liggen. De werf doet ons nog een goed aanbod voor een hellingbeurt in het voorjaar, dus wie weet. Ze zijn ook al 35 jaar Volvo Penta dealer dus ook de motor kan dan even een beurt krijgen. We houden het in beraad…
25 oktober: Isola Favignana
maquette van een matanza
We varen 11 mijl, voorbij Marsala, naar Favignana, 1 van de Egadische eilanden voor de westpunt van Sicilië. Leuk klein dorpje op het eiland, dat in 1860 de grootste tonijn-inblikkerij kreeg die je ooit gezien hebt. De familie Florio, ook beroemd van de Marsala-wijnen, kocht de 3 eilanden in 1860 en exploiteerde de tonijnvangst met Matanza’s. Dat zijn enorme drijfnetten in de vorm van fuiken waar de tonijnen in hele scholen tegelijk in kwamen. De tonijntrek komt namelijk 2 keer per jaar precies hier langs! In de oude fabriek is nu een museum waar je kunt zien hoe dat allemaal ging, met roeiboten en handkracht van honderden mensen tegelijk bij het binnenhalen van de netten.
oude roeiboten voor de tonijnvangst in hun boothuis van de tonijnfabriek
de inblikkerij, nu museum
Frans voor de ankers waarmee de drijfnetten vastlagen
Marleen koopt verse mandarijnen in het dorp Favignana
Passagieren in “Afrikaans Sicilië”
23 oktober: we huren een auto want het waait N-6 en dat blijft nog even zo. We rijden naar Castellovetrano en Selinunte. In Castellovetrano lopen we rond in het oude stadscentrum met mooie gebouwen maar ook wel wat vergane glorie.
fitness op de steiger
We stoppen onderweg bij de kleinschalige olijfolie-fabrikant die in volle actie is. Er komen continu bestelbusjes, auto’s met aanhanger en tractoren met karren aan, die hun eigen oogst hier komen inleveren. Het is geen cooperativa, maar een private perserij die sinds 5 jaar wordt gerund door een echtpaar. Zij persen voor de boeren, die de olijfolie zelf weer meenemen om te bottelen. Maar ze maken ook hele mooie olie onder hun eigen merk en ook aanverwante produkten, tot en met olijfpate. We kopen olie van 1 dag oud, die heerlijk is, en een potje olijvenpaté.
de olijfolie wordt voor ons gebottled
de olijfperserij
In Selinunte lopen we vol verwondering langs de fraaie tempels en over de agora. We zijn diep onder de indruk, zeker als we op de terugweg ook de originele steengroeve bezoeken waar de Grieken de zandstenen kolommen voor de zuilen uithakten. Je kunt nog precies zien hoe ze dat deden!
de tempels van Selinunte
de steengroeve waar de zuilen in delen werden uitgehakt door de Grieken in de 7e eeuw voor Christus
Vandaag, 24 oktober, bezoeken we Marsala, weer een mooie oude stad met veel Italiaanse geschiedenis. Mooie oude palazzos van de aristocratische families en natuurlijk de poort van Garibaldi. In 1860 landde hij hier met zijn 1000 man als start voor zijn missie om Italië tot 1 land te smeden.
de poort van Garibaldi in Marsala
Daarna nog tussen de zoutpannen gelunched en Pieter en Brigitte op het vliegveld afgezet. Weer terug naar de boot in Mazara del Vallo. Wel een stuk stiller zo met ons tweetjes….
de zoutpannen ten noorden van Marsala, die vroeger door windmolens werden drooggemalen
21 oktober: zeilen naar Mazara del Vallo
Weer een lekker dagje zeilen, hoewel het begint met een regenbuitje. Daarna klaart het op en we komen om 14:30 in Mazara del Vallo aan. Dit ligt net op de ZW-punt van Sicilië en is een smeltkroes van Afrikaanse en Europese cultuur. Veel Tunesiërs die een winkeltje exploiteren of gewoon op een terrasje zitten.
De wind draait naar het NW en trekt hard aan. We leggen extra lijnen voor en achter en zorgen dat we goed vrijliggen van de steiger.
jezuïtenklooster in Mazara
antipasti a la Mazara
Gelukkig gaat alles goed en worden we de volgende ochtend wakker zonder schade, maar wel met veel wind en regen. Passagieren doen we later als het droog is.
welkom in Mazara
20 oktober: zeilen!
Vandaag zeilen we. We vertrekken uit Empedocle met weinig wind maar die trekt later aan.
Vertrek uit Empedocle
We zeilen naar Sciacca, Heerlijk voor de wind afkruisen met de genua op de boom. We timen de gijp perfect en komen precies voor de havenmonding uit.
Sciacca is weer een grotere jachthaven maar wel wat sleets. De electra hangt er losjes bij maar alles werkt wel. We eten heerlijk in een piepklein restaurant met alleen Italiaanse gasten, 3 gangen met wijn voor 25 euro p.p. Zwaardvis a la Palermo, heerlijk!
Sciacca vanaf zee
19 oktober: we tuffen verder… naar Empedocle
Weer geen wind, dus het motorzeil doet zijn werk. We varen langs Agrigento en zien de tempels vanaf de zee. We bezoeken ze misschien later nog. In Empedocle liggen we in een hoekje van de commerciële haven waar 2 vrachtschepen liggen en de ferry naar Lampedusa aanlegt. We zijn de enige gasten in de jachthaven.
lunchen terwijl we dobberen
Empedocles, de naamgever van deze haven, stortte zich in de krater van de Etna om te bewijzen dat hij goddelijk en onsterfelijk was. Maar de Etna spuwde 1 van zijn sandalen weer uit en prikte het sprookje door….
Wij liepen door het slaperige stadje en kochten verse gambera rosa en lekkere groenten op een marktje.
haven van Empedocle bij het uitvaren
trap in Empedocle
18 oktober: we varen weer!
Vandaag starten we de motor en tanken diesel. Er is namelijk geen wind! we tuffen 35 mijl naar Licata. Ook dit is een overwinteraars-jachthaven, maar duidelijk minder goed geoutilleerd en minder gezellig. Ook de plaats zelf is niet echt bijzonder..
vlaggen op de havenpier van marina di Ragusa
Pieter in Marina di Ragusa
zwemmen doen we elke dag hier…
16 oktober: terug op de boot!
We vliegen met Pieter en Brigitte samen naar Comiso, het vliegveldje vlakbij Ragusa. We landen in het donker, nemen de taxi die voor ons klaar staat en vinden “op de tast” de boot terug. Alles is gelukking in orde. Na de walstroom aangesloten te hebben, gaan we lekker op de wal eten.
De volgende dag richten we de boot weer in, gaan boodschappen doen en genieten vooral van het heerlijke warme weer met stralende zon.
De Aurora op reis 