26 oktober: voorlopig de laatste zeildag
Vandaag is het prachtig weer met een lopend windje. De komende dagen gaat het hard waaien en regenen dus we gaan lekker een rondje zeilen. Om 11 uur de haven uit en om 16:30 weer terug, 21 mijl afgelegd. Geen topgemiddelde maar wel heerlijk rustig gezeild.
Onderweg komen we Silvio tegen met de Maybe. Hij is zelfs sneller dan wij, wat niet normaal is. Hij denkt dat het aan ons aangegroeide onderwaterschip moet liggen want zijn boot is helemaal schoon. Bescheiden man, misschien zeilt hij gewoon beter…
24 oktober: klusdag, branden en hameren
We willen het nieuwe anker monteren maar krijgen de harp van het oude anker niet los. Er zit loctite tussen de schroefdraad en de de sleuf voor de schroevendraaier is zo beschadigd dat losdraaien niet lukt. Met de griptang op het mannetje ook niet.
We vragen advies van Wouter en Paula van de catamaran Safari en zij komen zelf de zaak oplossen. Met een gasbrandertje erbij gaat het inderdaad direct los.
Dat brengt ons op een idee! Het stuurwiel kan er niet meer af omdat de moer op de as vastgecorrodeerd is. Dus nog een werkje voor de brander. Maar dit gaat toch moeilijker. Met een zoutzuuroplossing als extra sterke kruipolie (wat Wouter en Paula natuurlijk ook gewoon aan boord hebben….) lukt het uiteindelijk na 4 pogingen waarin de moer millimeter voor millimeter los komt. Wat een opluchting! Nu kan het wiel naar de zeilmaker voor een nieuwe bekleding van de rand.
Naar Licata heen en weer
21 en 22 oktober gaan we weer varen. Het is schitterend weer maar met te weinig wind jammer genoeg. We zeilen maximaal 1/3 van de afstand en de rest neemt het dieselzeil voor zijn rekening. In Licata liggen we aan de kade voor het havenkantoor, wat wel handig is om direct het stadje in te lopen. We halen verse schelpen en brood en maken een lekker maaltje.
De volgende dag tuffen en zeilen we weer terug naar Marina di Ragusa. We zijn binnen voor het donker wordt en genieten van een lekkere avond.
Familiedagje met Ernest en Eslie
Op 20 oktober komen Eslie en Ernest langs voor een dagje. We lunchen aan boord, zeilen een rondje met een windje van 8 knopen ongeveer en we ankeren voor de haven. Het water is hier maar 21,5 graden, veel kouder dan aan de oostkust. Toch hebben we heerlijk gezwommen. Daarna een drankje in de kuip terwijl de zon steeds lager kwam. We halen herinneringen op aan de ARC en praten over mooie plannen voor de toekomst. Voor zonsondergang weer de haven in, opruimen, borrelen en een hapje gegeten bij Al Fresco op het plein van de haven. Heel gezellig!
Terug naar Marina di Ragusa
De volgende dag varen we om 09:00 weg, noordoosten wind! We ronden Capo Passero met een modelgijp en zeilen nog zo’n 15 mijl voor de wind inzakt. Later draait hij via zuid naar zuidwest en kunnen we nog een stuk zeilen. Een paar mijl voor de haven valt de wind weer weg, jammer genoeg. Maar het was gewoon een lekkere zeildag. Achter ons is het zwaar bewolkt geworden, we horen later van Michiel en Petra dat zij achter ons in de regen zaten ( maar wel steady wind hielden). We leggen aan en gaan direct naar de wasmachines, het borreltarras bij Frangipani en daarna een pizza halen. Geslaagde dag dus!
2 dagen, 2 ankerplekken, 10 mijl varen….
Het weer is rustig geworden vanaf vrijdag de 16e. We besluiten te ankeren in de baai, 1,5 mijl varen…. heerlijk rustig met een stuk of 6 jachten op flinke afstand van elkaar . Sailing Yacht A was er ook weer…..
Frans zwemt een rondje boot, ook al is het water niet heel helder. We eten in de kuip en genieten van de zonsondergang en het uitzicht op Ortigia, de oude stad
De volgende ochtend, zaterdag 17 oktober, is het windstil. We tuffen de baai uit en merken dat er toch nog swell staat uit het oosten. We ronden de zuidelijke punt van het schiereiland ten zuiden van Siracusa en zien dan mooring boeien net om de hoek. We pikken er een op en besluiten hier te blijven. In de avond zijn we de enige boot in deze baai. Een kleine vissersboot komt informeren of we hier overnachten en legt ons uit waar hij zijn netten gaat uitzetten zodat we die kunnen omzeilen als het moet.
We genieten van een heerlijk rustige avond met alweer een mooie zonsondergang . De volgende ochtend neemt Frans een morning dip in plaats van een douche: het zeewater is met 22 graden warmer dan de buitenlucht op dit tijdstip, heerlijk dus
We varen weg om 10:30 en ankeren 8 mijl verderop weer in het baaitje van Fontane Bianchi. Even zwemmen, lekker lunchen en wat lezen en om 15:00 weer anker op. Na 14 mijl zeilen met de motor bij leggen we om half zes aan in Marzamemi waar de havenmeester ons “welkom terug” wenst. Inmiddels is het zwaar bewolkt en na een drankje in de kuip wordt het al donker. In de kajuit eten dus!
4 dagen Siracusa
We liggen 4 dagen en 5 nachten in de haven van Siracusa, bij de oude stad (Ortigia). 2 daarvan zijn regenachtig, soms met onweer en de 2 andere dagen waait het echt hard ondanks stralende zon. Lui zijn, beetje klussen, een terrasje pikken voor een negroni sbagliato ( een soort turbospritz met campari, vermouth en prosecco) ;naar de vismarkt om verse zwaardvis en reuze gamba’s te scoren….we komen onze tijd wel door!
Dag 2: naar ons vertrouwde Siracusa, via een mooi baaitje
We varen om 9 uur de haven uit op zondag 11 oktober. Het is weer stralend weer, nog zonder wind. Maar die komt langzaam opzetten. Dus na een half uur zeilen we weer, nu weer halve wind over SB. De wind draait wel naar Zuidoost later dus ons ankerbaaitje Fontane Bianchi ligt aan lagerwal. Maar er is nog niet veel wind dus we ankeren om even lekker te zwemmen. Het water is nog 23,5 graden, dus heerlijk. We zien dat de aangroei verder meevalt. Kiel en roer zijn bijna aangroeivrij, maar die hadden we ook een extra laag antifouling gegeven in mei 2019.
Na een uurtje trekt de wind toch wel aan, dus we gaan weer anker op. We lunchen wel zeilend. Om de kaap van Siracusa heen en de baai in, langs ons bekende terrasje in Ortigia waar iedereen komt om de zonsondergang te zien. We leggen aan bij Marina Yachting om 15:30 en lezen lekker lui in de warme middagzon in de kuip. We lopen op tijd de oude stad in maar de zonsondergang op het terras wordt niks. Te vol, geen tafels vrij. We lopen dus verder en belanden op het grote plein van de dom op een prima terras, waar we een wijntje (Marleen) en een Negroni sbagliato (Frans) drinken, dat laatste is een cocktail van campari, rode vermouth en prosecco, een soort turbo spritz dus. Erg lekker. Van Ilja Pfeiffer geleerd uit zijn boek Grand Hotel Europa. Met de hapjes erbij en de omgeving zeker een 9 waard.
We hebben al bijna genoeg gegeten! We lopen terug naar de boot, langs het superyacht “Spectre“ , ja inderdaad, naar de James Bond film genoemd.
Op de boot eten we nog een cracker en een kaasje bij een glaasje wijn. Heerlijk warm tot laat in de avond in de Kuip. Dat wordt morgen en de dag erna wel anders als het gaat waaien en regenen.
Zomers zeilen in oktober
We zeilen eindelijk weer, nu echt. Nadat Domenica, de duiker, de schroef heeft schoongemaakt en we het overdrukventiel van de boiler hebben vervangen, vertrekken we dan echt op de kop af een week nadat we weer op de boot terug waren.
We tuffen de haven uit zonder wind en passeren na 6 mijl het monsterlijke sailing yacht A, dat we vorig jaar ook al hadden gezien.
Daarna komt er wat wind en kunnen we zeilen, halve wind dus met 8-10 knopen prima te doen, zelfs met de G3. Na Capo Passero gijpen we en varen we naar Marzamemi, waar we om 17 uur aankomen en heerlijk in de kuip borrelen.
Na 14 maanden weer onder zeil!
Eindelijk! We zijn sinds 1 oktober weer aan boord nadat we bijna een jaar lang de boot niet hadden gezien en 14 maanden geleden voor het laatst zeilden. Veel poetswerk dus!
Bijna alles werkt gelukkig weer, na wat gedoe en veel teflon spray. vandaag de eerste keer dat we voor een test de haven uitvaren. De motor loopt prima maar de schroef zit vol aangroei, vermoeden we. Weinig snelheid op de motor. Zeilend gaat het juist prima dus de aangroei valt verder erg mee. Na een rondje van 15 mijl leggen we weer aan en trakteren onszelf op een goede lunch met een glas wijn
De Aurora op reis 