Naar Porto San Giorgio, voorlopige eindbestemming
Op 4 juni gooien we los om 10 uur met het plan om naar Giulianova te varen, 25 mijl. Maar onderweg besluiten we door te varen want deze haven is niet goed gedocumenteeerd qua diepgang en de 2 steigers waar je kunt liggen geven onduidelijke boodschappen via de telefoon over de maximale diepgang. Ook gaat het de komende dagen meer waaien uit het noorden en dan hebben we wind tegen. Dus varen we 49 mijl naar Porto San Giorgio waarvan we de helft nog kunnen zeilen. Zoals we eerder meemaakten draait de wind in de loop van de dag steeds meer van NO naar Z door het zeewindeffect. Een groot deel van de middag heb je dan mooie halve wind.
De laatste 2 uur valt de wind weer bijna weg dus moet de motor aan. We varen langs veel fishfarms en als we in Porto San Giorgio aankomen zien we waarom: er zijn hier veel vissersboten die speciaal zijn uitgerust om de netten in deze farms naar boven te halen met een soort metalen schep voorop. Er moet hier dus verse vis te krijgen zijn!
We worden gastvrij opgevangen door een ormettagiore met een bootje in de haveningang die ons netjes naar binnen begeleidt en een prima plek geeft aan het einde van de gastensteiger waar we mooi vrij liggen.
Hier laten we de boot straks een aantal dagen achter om naar Gubbio te gaan waar een reünie is van de eerste 2 jaren van de internationale school, UWC Pearson College van Marleen in Canada. Er komen meer dan 50 mensen van over de hele wereld.
Maar eerst zijn we hier nog een paar dagen en dat is ook geen straf. Porto San Giorgio is een typische badplaats met een lungomare en “chalets” (strandtenten) langs het hele strand voor het kilometerslange stadje. Het is duidelijk al heel lang een geliefde badplaats want er staan in het centrum ook veel mooie oude villa’s.
We kunnen de fietsjes goed gebruiken om daar te komen want het is hier mooi vlak, zo langs de kust. We drinken natuurlijk ook een goede capuchino op een leuk terrasje
In 2 etappes naar Pescara
We beginnen in de buurt te komen van Ancona. In een haven ten zuiden daarvan laten we de Aurora straks een kleine week achter en gaan we het binnenland in, naar Gubbio. Daarover later meer.
Omdat we weinig haast hebben, varen we eerst 10 mijl naar Marina di Sveva, een moderne jachthaven waar het doodstil is.
We blijven er toch een dagje en krijgen nog aanspraak. Een oude Duitse Contest 36 komt naast ons liggen en we delibereren uitgebreid over hun motor koelingsprobleem en drinken samen een borrel.
We gaan 1 juni samen een hapje eten en vinden een heel grappig klein restaurant met google maps en tripadvisor. Die blijken gelijk te krijgen want we eten hier de heerlijke lokale vissoep, brodetto genaamd. Veel verse vis en schaaldieren erin. Als we die er allemaal uitgevist hebben, drinken we wat soep. Maar dan komt de dame die ons bedient de grote pan weghalen en komt later terug, net opnieuw de dampende pan, waar nu pasta in de soep drijft. Heerlijk ziltig en wel bijzonder dat in dit geval de pasta na het hoofdgerecht komt. We drinken er de lokale rosato bij van de Anglianoco druif. Nooit van gehoord.
De dag erop lopen we vast in de vaargeul bij het uitvaren. Toen we aankwamen ging het wel goed maar er is toch nog bijna een halve meter tijdverschil hier. Even wat naar BB proberen en toen kwamen we over de drempel. Tijd voor de baggeraar!
Op 2 juni varen we naar Pescara, 38 mijl, tussen veel visboeitjes en afgebakende visgebieden door. Goed opletten. Zeilen is er alleen de laatste 2 uur bij en dan nog is het meer dobberen.
De ingang van Pescara is ook weer ondiep maar er liggen boeitjes en er komt een ormettagiore in een rubberboot om ons te begeleiden. Hier is het overal minstens 3 meter in de geul dus geen paniek.
Pescara is een wat anonieme grote marina maar er zijn wel leuke terrasjes en 2 goede chandlers aan de haven. We drinken een heerlijke Crema di café.
3 juni gaan we de stad in, over een recent gebouwde fiets- en voetgangersbrug ove de rivier naast de haven. Deze moet zo hoog zijn om de vissersboten de rivier op te kunnen laten varen naar de kades vlakbij de stad. De stad is modern, na de tweede Wereldoorlog grotendeels opnieuw opgebouwd. Wel levendig en veel winkels in een loopgebied. We gaan er weer eens naar een wat grotere supermarkt en vullen onze voorraden weer aan.
Langs de kust van Puglia naar het noorden
Na 4 dagen Brindisi varen we in heel rustig weer naar buiten en gaan op weg naar Monopoli. Het wordt weer tuffen want de wind is maximaal 5 knopen. Bij Monopoli ankeren we uiteindelijk want in de haven is geen plek. We hadden gereserveerd bij een werfje maar de plek die ze daar voor ons improviseerden was onmogelijk. Aan de stadskade mochten we niet liggen want we staken te diep. Dus gingen we voor anker buiten de haven en dat was eigenlijk de beste oplossing. Heerlijk rustig en mooi uitzicht.
De volgende dag naar Bari, we konden zowaar zeilen! Wel 26 mijl met halve wind, weliswaar heel zwak maar toch genoeg om deze wereldafstand te overbruggen en op tijd in Bari aan te komen. We hadden een plekje gevonden bij de marina di Levante waar we 2 nachten bleven. We wilden namelijk een volle dag in de oude stad kunnen doorbrengen en dat bleek de moeite waard! Leuke oude straatjes en veel echt oude gebouwen, waaronder alweer een kathedraal en een basiliek en een kasteel uit de tijd van Frederik de Noorman. Heel mooi gerestaureerd allemaal, inclusief de graftombe van Sint Nicolaas. Stoere zeelui uit Bari hebben eeuwen geleden zijn stoffelijke resten uit Myra (Turkije) weten te halen en nu rust hij hier. Hij is dus niet uit Spanje afkomstig en bovendien in mei jarig. Onze Sinterklaas is dus pure fantasie, of wist je dat al…..
Na Bari zeilen we op dinsdag 24 mei naar Trani, de parel van de Adriatische zee. We liggen hier midden in de stad met schitterende oude huizen en kerken om ons heen. Een soort Italiaans Honfleur.
Nu te koop:
“Atlantisch zeilavontuur in lokale recepten”
De prijs per boek bedraagt € 24,95 inclusief BTW
Je kunt het boek in de volgende winkels kopen: Joosten Watersport Enkhuizen; Vrolijk Watersport/Datema Scheveningen; George Kniest Boat Equipment Almere; Dekker Watersport Zaandam
Direct online bestellen en betalen kan door te klikken op 1 van de volgende links:
“Neem je zintuigen mee op reis. Avonturen die je zelf kunt bereiden, dat zijn de recepten in dit boek. Ze vormen een parelketting aan herinneringen en zintuigelijke ervaringen van de prachtige zeilreis die Marleen Pigeaud en haar man maakten rond de Atlantische oceaan” Ben Rutte, Hoofdredacteur Zeilen Magazine
Dit staat op de achterkant van het boek: ‘Atlantisch zeilavontuur in lokale recepten”. Een boek over ons “rondje” Atlantische oceaan met onze zeilboot de Aurora, een Grand Soleil 45.
Tijdens de tocht van anderhalf jaar zeilden we langs West Europa, via Madeira, naar de Canarische eilanden. Hierna staken we de Atlantische oceaan over naar het Caribisch gebied. Na een half jaar genieten van de oostelijke Caribische eilanden, zeilden we via Bermuda en de Azoren terug naar Europa, de Middellandse zee in.
Naast zeilen, is koken een hobby van mij. In al deze landen en eilanden verzamelde ik vele recepten van lokale gerechten, die zowel onderweg, aan boord, als thuis bereid kunnen worden.
Gedurende vier en een half jaar verschenen maandelijks in het tijdschrift “Zeilen” mijn reisverhalen met lokale recepten als rubriek “uit de kombuis”. Nu zijn ze gebundeld in dit boek vol mooie foto’s van de vele plekken waar we waren en foto’s van alle gerechten die ik kookte. Het boek is te lezen als een groot zeilavontuur en om een lekker recept uit te koken voor vrienden of familie.
Oftewel : “Neem je zintuigen mee op reis”.
Veel plezier met lezen en koken!
Marleen Pigeaud
Wil je liever het boek bij ons zelf bestellen: Stuur dan een email naar:
Vermeld daarin:
- het aantal boeken dat je wilt bestellen
- je naam
- het verzendadres
- je emailadres
- je mobiele nummer
Dan sturen we je een tikkie voor de kosten. Na betaling wordt je bestelling per post direct verstuurd.
De Aurora op reis 