In 2 etappes naar Pescara

We beginnen in de buurt te komen van Ancona. In een haven ten zuiden daarvan laten we de Aurora straks een kleine week achter en gaan we het binnenland in, naar Gubbio. Daarover later meer.

Omdat we weinig haast hebben, varen we eerst 10 mijl naar Marina di Sveva, een moderne jachthaven waar het doodstil is.

We blijven er toch een dagje en krijgen nog aanspraak. Een oude Duitse Contest 36 komt naast ons liggen en we delibereren uitgebreid over hun motor koelingsprobleem en drinken samen een borrel.

We gaan 1 juni samen een hapje eten en vinden een heel grappig klein restaurant met google maps en tripadvisor. Die blijken gelijk te krijgen want we eten hier de heerlijke lokale vissoep, brodetto genaamd. Veel verse vis en schaaldieren erin. Als we die er allemaal uitgevist hebben, drinken we wat soep. Maar dan komt de dame die ons bedient de grote pan weghalen en komt later terug, net opnieuw de dampende pan, waar nu pasta in de soep drijft. Heerlijk ziltig en wel bijzonder dat in dit geval de pasta na het hoofdgerecht komt. We drinken er de lokale rosato bij van de Anglianoco druif. Nooit van gehoord.

De dag erop lopen we vast in de vaargeul bij het uitvaren. Toen we aankwamen ging het wel goed maar er is toch nog bijna een halve meter tijdverschil hier. Even wat naar BB proberen en toen kwamen we over de drempel. Tijd voor de baggeraar!

Op 2 juni varen we naar Pescara, 38 mijl, tussen veel visboeitjes en afgebakende visgebieden door. Goed opletten. Zeilen is er alleen de laatste 2 uur bij en dan nog is het meer dobberen.

De ingang van Pescara is ook weer ondiep maar er liggen boeitjes en er komt een ormettagiore in een rubberboot om ons te begeleiden. Hier is het overal minstens 3 meter in de geul dus geen paniek.

Pescara is een wat anonieme grote marina maar er zijn wel leuke terrasjes en 2 goede chandlers aan de haven. We drinken een heerlijke Crema di café.

3 juni gaan we de stad in, over een recent gebouwde fiets- en voetgangersbrug ove de rivier naast de haven. Deze moet zo hoog zijn om de vissersboten de rivier op te kunnen laten varen naar de kades vlakbij de stad. De stad is modern, na de tweede Wereldoorlog grotendeels opnieuw opgebouwd. Wel levendig en veel winkels in een loopgebied. We gaan er weer eens naar een wat grotere supermarkt en vullen onze voorraden weer aan.