Homerun op zeil
19 juli zeilen we van Siracusa naar Marzamemi, 24 mijl. Eerst halve wind met 4-6 knopen wind, later hoog aan de wind die langzaam toeneemt tot 10 knopen. Helemaal vlak water en we halen op 31-32 graden aan de schijnbare wind de target “boatspeed = windspeed” tot de wind boven de 7 knopen komt. Dan kunnen we 1-3 graden hoger sturen en de maximale boatspeed wordt 7,3. Ook mooi, veel beter wordt het niet.
20 juli motoren we om Capo Passero met windstil weer. Na 2 uur komt er 6-10 knopen wind uit ZO, ruime wind halen we lagere snelheden dan gisteren. Halverwege de dag valt de wind weg en komt langzaam uit west terug. Tegen dus. We varen nog een mijl of 8 hoog aan de wind, weliswaar te laag om de haven te bezeilen maar wat geeft dat….
De laatste 3 mijl op de motor. In de haven diesel voltanken, de motor nog checken met de monteur bij de werf en dan naar onze vaste ligplaats op E22. Het voelt als thuiskomen langzamerhand. Ushi en Dietmar, ARC vrienden uit Oostenrijk die hun boot hier ook hebben liggen, komen direct aanlopen. We borrelen later bij ons aan boord en eten een pasta en een visje bij Calamanca, het restaurant aan het strand bij de haven. Het leven is weer goed!
Zeilen naar en sightseeing in Siracusa
We zeilen weg bij George op 16 juli om 07:45. De wind lijkt NO te blijven tot het middaguur, daarna zou hij wegvallen en uit ZO moeten terugkomen wanneer we bij Siracusa in de buurt komen. Dat komt ook uit. Om 15:00 strijken we het zeil bij de ingang van de baai, waar we van plan zijn bij de wat gammele jachthaven van Marina Yachting aan te leggen. We worden gepraaid door een RIB van de haven aan de andere kant, waarvan we altijd dachten dat er geen bezoekersplaatsen waren. Hij overtuigt ons dat die er wel zijn en dat we dat een keer moeten ontdekken. We keren om, varen achter hem aan en komen terecht in een gezellig haventje met veel Italianen die het weekend op hun boot doorbrengen. Leuk!
Wij blijven ook het hele weekend omdat er ten zuiden van ons harde wind wordt voorspeld tot en met zondag, zelfs een bui is niet onmogelijk….
Siracusa is altijd leuk, dus dat is geen straf. We drinken een spritz en een wijntje bij de Sunset bar, gaan de volgende dag naar de markt om verse zwaardvis te halen en veel andere proviand in te slaan. Ook naar de watersportwinkel om een gasfles te wisselen. In de middag poetsen we de boot met veeeel water om de asresten van de Etna weg te spoelen. Bijna gelukt, er komt nog steeds af en toe wat tevoorschijn maar dat spoelt wel een keer weg.
18 Juli bezoeken we de archeologische site buiten de stad, waar we nooit waren geweest maar dit bleek niet terecht! We gaan op de fiets, lekker makkelijk. Een groot en mooi Grieks amphitheater, grote grotten waar salpeter werd gewonnen, het oor van Dyonisios, het grootste altaar uit de Griekse oudheid, een Romeins amphitheater, alles op een uitgestrekt terrein met mooie wandelpaden die je overal langs leiden. Daarna lunch met zeezicht bij il Jonico e Zen, een restaurant waar we vorig jaar ook waren. Nog net zo lekker! We zaten binnen en het begon prompt te regenen. Gelukkig maar een buitje. Daarna siësta gehouden, zoals alle Italianen op de boten om ons heen….
Van Salina naar Taormina
13 juli varen we 29 mijl naar Milazzo. Grotendeels zeilend met een zwak windje , dobberen dus. Stromboli blaast nog wat na. in Milazzo komen we pas laat aan, dat is expres omdat het aan wal erg warm is. We eten een ijsje in het stadje en gaan vroeg slapen.
14 juli varen we om 07:20 weg. Eindelijk een goede wind, eerst halve wind naar de ingang van de straat van Messina onder vol tuig. De voorspellingen zeggen vlagen tot 30 knopen in de straat, dus 2 reven in het grootzeil en de genua alvast half ingerold. Zwemvesten aan en harnassen klaar. De voorspelling komt uit en we scheuren zeker 25 mijl op hoge snelheid naar Taormina. Topsneheid 10,3 Kn, zonder genua zelfs. We varen uiteindelijk 54 mijl in 8 uur.
In dit stuk zijn ook veel stroomrafelingen doordat het water van de Tyrrheense zee , ten noorden , het water van de Ionische zee , ten zuiden, hier ontmoet. Andere getijdentiming en watertemperatuur maken dit spannend.
Ook de Etna doet een duit in het zakje met een flinke asregen, die zeker 2 uur duurt en de boot in een zwarte laag bedekt. Fijne hagelsteentjes lijken het. Veel gedoe om dat weer allemaal weg te krijgen, liefst droog met een bezempje en afwasborstel. Als we in de baai van Taormina liggen is dat onze eerste klus. Daarna zwemmen en afdouchen. Het water is hier flink kouder! de Etna is inmiddels weer rustig
15 juli blijven we liggen aan de boei bij George, te veel wind vandaag. Lekker uitslapen en niks doen. De windmeter gerepareerd, het bleek een losgecorrodeerd draadje te zijn bij de aansluiting op het instrument.
Naar de Eolische eilanden
11 juli vertrekken we uit Palermo. We zijn weer Met ons 2-en, weer ff wennen maar dat gaat snel. We zeilen en motorzeilen naar Cefalu, 35 mijl. Mooie ankerbaai waar het niet zo druk is dus we genieten van een heerlijke avond in de Kuip.
12 juli staan we vroeg op want we willen naar Saline, 1 van de Eolische eilanden waar we nog niet geweest zijn omdat het altijd te druk was. 51 mijl op de motor want de wind liet het helemaal afweten jammer genoeg. Nu konden we er terecht in de haven , wel tevoren gereserveerd en dat was wel nodig want de haven liep bijna helemaal vol. Om 16:30 waren we in de haven. Leuke plaatsje met toeristen en daarop ingestelde winkeltjes maar ook een goede viswinkel en een supermarktketen waar we de befaamde kappertjes van Salina kochten. In de haven ligt een Wally met een tender van ca 40 voet die in een eigen box moet worden gelegd. Mooie, goed geoutilleerde haven me5 heel goede service maar daar betaal je ook wel voor, 110 euro in het hoogseizoen. We vinden dat ze dit wel waarmaken vergeleken met andere havens die we kennen. Genieten op de boot in de avond.
Met Patricia en Jan Willem naar de Egadische eilanden en Palermo
2 juli . We vertrekken op de motor naar Trapani, waar Patricia en Jan Willem aan boord komen in de middag. We gaan de stad in en drinken onze eerste CS. Heerlijk weer!
3 juli zeilen we halve wind naar Marettimo, we eten gebakken gamba’s we zwemmen onderweg voor de haven nog even en leggen dan aan in de wat rommelige maar gezellige haven. In de avond heerlijk gegeten op het mooiste plekje van het dorp.
4 juli. Wind uit Zuid-Oost dus recht de havenmond in. We moeten weg, dat is duidelijk. Dus vroeg op en lekker zeilen. We varen om Favignana heen tegen de klok in en leggen aan in de haven. Flink drukker dan Marettimo, veel toeristen die met de veerboot een dagje op het eiland komen. We bezoeken natuurlijk de tonnara ( museum van de traditionele tonijnvisserij). We huren de volgende dag fietsen en maken een toertje over de oostkant. Lunchen en zwemmen in een mooie baai. Later gaat Jan Willem ook nog de berg op aan de westkant, deels op de fiets en deels te voet. 300 meter hoogteverschil tot de burcht bovenop, petje af!
5 juli. We zeilen maar motorzeilen ook het grootste deel naar SAN Vito lo Capo. Stik in de wind natuurlijk weer…. leuk plaatsje met veel badgasten vanwege het mooie zandstrand. We eten de lokale specialiteit cous cous in een van de beste restaurants van het plaatsje, met een mooie binnentuin. De volgende dag huren we een auto en bezoeken het natuurreservaat Zingaaro ten zuiden van het dorp. We moeten wel 35 kilometer omrijden om bij de entree te komen…. rotsachtig daar!
7 juli. Vertrek uit SAN Vito na het voltanken van de dieseltank. We waren naar Palermo. Alweer grotendeels op de motor want de wind blijft tegen. We leggen aan bij Salpancore, aan de buitenste plek van de steiger met vrij uitzicht op de stad. Wel flink lawaaierig natuurlijk.
8 juli. Patricia en Jan Willem gaan van boord en wij gaan boodschappen doen, boot wat opruimen en siesta houden. Het is erg warm. We worden getrakteerd door Patricia en Jan Willem op een heerlijk diner in restaurant Locanda del Gusto, aanrader! Echt Siciliaanse ingrediënten met een eigen, verfijnde touch in bijzondere gerechten vertaald.
29 juni: we gaan!
Op maandag de 28e is de reparatie gedaan want de onderdelen komen die dag aan. Eindelijk tempo in de zaak. We komen laat in de middag terug en bespreken met de werkmannen wat er mis was. Nu is alles echt OK en kunnen we varen!
Op de 29e naar Licata, de 30e naar Sciacca, weinig te melden want hoofdzakelijk op de motor gevaren. Geen wind en warm.
1 juli varen we heel vroeg in de ochtend weg want dan is het nog rustig met de wind. Op weg naar Marsala vinden we de voorspelde wind: 20-25 knopen recht van voren. Kan de motor ook getest worden met een steunzeil erbij. Alles gaat prima hoewel we onder het zout zitten van het buiswater. Douchen en de boot grondig afspoelen dus.
Trouwdag in Savoca
Leuk plan: we gaan onze trouwdag op zondag niet in 40 graden op de boot vieren, maar rijden naar Savoca, waar we 2 dagen logeren in een mooi hotel, Rocco del Borgo. Tip van Maarten en Francoise. We genieten van de enorme gastvrijheid van Vittorio, de eigenaar, en zijn crew. Mooie locatie en heerlijk eten. Savoca ligt in de heuvels ten noordem van de Etna, een stukje koeler dan op de boot. Onderweg zien we 44 graden op een thermometer! Bij het hotel is ook een fijn zwembad met ligstoelen in de schaduw. Genieten dus!
Klussen, wachten en puffen van de hitte
De week van wachten op de onderdelen kruipt voorbij. We monteren het nieuwe anker, de nieuwe buiskap, een nieuwe gasveer voor de ijskastklep en reviseren de WC pompen, die na een winter altijd uitgedroogde rubbers hebben. Paolo, de zeilmaker klimt de mast in om een rigcheck te doen (alles OK) en de nieuwe windmeter in de top te monteren. Die geeft ook geen signaal door, dus dan moet de kabel wel kapot zijn in de mast, grrr!
Seizoen 2021: een trage start
Op 17 juni laat in de middag kwamen we aan na een autorit van 3 dagen via Piacenza, Bocca di Magra, Livorno, de veerboot naar Palermo en de pasweg dwars over Sicilië. De boot lag er goed bij. De volgende dag direct flink aam het poetsen, klussen en de lierdrum naar de lasser gebracht die Silvio voor ons vond. Ook het stuurwiel kwam terug van de zeilmaker met een prachtige nieuwe bekleding van grijs suède, zoals het was!
De buiskap komt de maandag erop en dan hebben we inmiddels door dat de motor weliswaar een mooie nieuwe saildrive seal heeft en prima loopt, maar een slechte ratel in de achteruit laat horen. Dat moet opnieuw. Diagnose van de werf en mij: de demperplaat zit niet goed. Voor de zekerheid een nieuwe demperplaat en motorsteunen besteld en dat duurt weer een week….
3 november: we gaan weer naar huis
Na nog een week met heerlijk weer, veel gezelligheid en ook veel opruimklusjes besluiten we onze terugreis met 2 dagen te vervroegen. Het virus besmet steeds meer mensen overal in Europa en de reismogelikheden worden al beperkt. Met de auto terug naar huis is gelukkig nog geen probleem.
We leveren het stuurwiel in bij de zeilmaker, er komt een nieuwe bekleding van de rand omheen. Daar hebben ze de hele winter de tijd voor…..
We borrelen gezellig met Petra en Michiel van de Pippin, die hier ook hun HR43 voor de winter laten liggen.
26 oktober: voorlopig de laatste zeildag
Vandaag is het prachtig weer met een lopend windje. De komende dagen gaat het hard waaien en regenen dus we gaan lekker een rondje zeilen. Om 11 uur de haven uit en om 16:30 weer terug, 21 mijl afgelegd. Geen topgemiddelde maar wel heerlijk rustig gezeild.
Onderweg komen we Silvio tegen met de Maybe. Hij is zelfs sneller dan wij, wat niet normaal is. Hij denkt dat het aan ons aangegroeide onderwaterschip moet liggen want zijn boot is helemaal schoon. Bescheiden man, misschien zeilt hij gewoon beter…
24 oktober: klusdag, branden en hameren
We willen het nieuwe anker monteren maar krijgen de harp van het oude anker niet los. Er zit loctite tussen de schroefdraad en de de sleuf voor de schroevendraaier is zo beschadigd dat losdraaien niet lukt. Met de griptang op het mannetje ook niet.
We vragen advies van Wouter en Paula van de catamaran Safari en zij komen zelf de zaak oplossen. Met een gasbrandertje erbij gaat het inderdaad direct los.
Dat brengt ons op een idee! Het stuurwiel kan er niet meer af omdat de moer op de as vastgecorrodeerd is. Dus nog een werkje voor de brander. Maar dit gaat toch moeilijker. Met een zoutzuuroplossing als extra sterke kruipolie (wat Wouter en Paula natuurlijk ook gewoon aan boord hebben….) lukt het uiteindelijk na 4 pogingen waarin de moer millimeter voor millimeter los komt. Wat een opluchting! Nu kan het wiel naar de zeilmaker voor een nieuwe bekleding van de rand.
Naar Licata heen en weer
21 en 22 oktober gaan we weer varen. Het is schitterend weer maar met te weinig wind jammer genoeg. We zeilen maximaal 1/3 van de afstand en de rest neemt het dieselzeil voor zijn rekening. In Licata liggen we aan de kade voor het havenkantoor, wat wel handig is om direct het stadje in te lopen. We halen verse schelpen en brood en maken een lekker maaltje.
De volgende dag tuffen en zeilen we weer terug naar Marina di Ragusa. We zijn binnen voor het donker wordt en genieten van een lekkere avond.
Familiedagje met Ernest en Eslie
Op 20 oktober komen Eslie en Ernest langs voor een dagje. We lunchen aan boord, zeilen een rondje met een windje van 8 knopen ongeveer en we ankeren voor de haven. Het water is hier maar 21,5 graden, veel kouder dan aan de oostkust. Toch hebben we heerlijk gezwommen. Daarna een drankje in de kuip terwijl de zon steeds lager kwam. We halen herinneringen op aan de ARC en praten over mooie plannen voor de toekomst. Voor zonsondergang weer de haven in, opruimen, borrelen en een hapje gegeten bij Al Fresco op het plein van de haven. Heel gezellig!
Terug naar Marina di Ragusa
De volgende dag varen we om 09:00 weg, noordoosten wind! We ronden Capo Passero met een modelgijp en zeilen nog zo’n 15 mijl voor de wind inzakt. Later draait hij via zuid naar zuidwest en kunnen we nog een stuk zeilen. Een paar mijl voor de haven valt de wind weer weg, jammer genoeg. Maar het was gewoon een lekkere zeildag. Achter ons is het zwaar bewolkt geworden, we horen later van Michiel en Petra dat zij achter ons in de regen zaten ( maar wel steady wind hielden). We leggen aan en gaan direct naar de wasmachines, het borreltarras bij Frangipani en daarna een pizza halen. Geslaagde dag dus!
2 dagen, 2 ankerplekken, 10 mijl varen….
Het weer is rustig geworden vanaf vrijdag de 16e. We besluiten te ankeren in de baai, 1,5 mijl varen…. heerlijk rustig met een stuk of 6 jachten op flinke afstand van elkaar . Sailing Yacht A was er ook weer…..
Frans zwemt een rondje boot, ook al is het water niet heel helder. We eten in de kuip en genieten van de zonsondergang en het uitzicht op Ortigia, de oude stad
De volgende ochtend, zaterdag 17 oktober, is het windstil. We tuffen de baai uit en merken dat er toch nog swell staat uit het oosten. We ronden de zuidelijke punt van het schiereiland ten zuiden van Siracusa en zien dan mooring boeien net om de hoek. We pikken er een op en besluiten hier te blijven. In de avond zijn we de enige boot in deze baai. Een kleine vissersboot komt informeren of we hier overnachten en legt ons uit waar hij zijn netten gaat uitzetten zodat we die kunnen omzeilen als het moet.
We genieten van een heerlijk rustige avond met alweer een mooie zonsondergang . De volgende ochtend neemt Frans een morning dip in plaats van een douche: het zeewater is met 22 graden warmer dan de buitenlucht op dit tijdstip, heerlijk dus
We varen weg om 10:30 en ankeren 8 mijl verderop weer in het baaitje van Fontane Bianchi. Even zwemmen, lekker lunchen en wat lezen en om 15:00 weer anker op. Na 14 mijl zeilen met de motor bij leggen we om half zes aan in Marzamemi waar de havenmeester ons “welkom terug” wenst. Inmiddels is het zwaar bewolkt en na een drankje in de kuip wordt het al donker. In de kajuit eten dus!
4 dagen Siracusa
We liggen 4 dagen en 5 nachten in de haven van Siracusa, bij de oude stad (Ortigia). 2 daarvan zijn regenachtig, soms met onweer en de 2 andere dagen waait het echt hard ondanks stralende zon. Lui zijn, beetje klussen, een terrasje pikken voor een negroni sbagliato ( een soort turbospritz met campari, vermouth en prosecco) ;naar de vismarkt om verse zwaardvis en reuze gamba’s te scoren….we komen onze tijd wel door!
Dag 2: naar ons vertrouwde Siracusa, via een mooi baaitje
We varen om 9 uur de haven uit op zondag 11 oktober. Het is weer stralend weer, nog zonder wind. Maar die komt langzaam opzetten. Dus na een half uur zeilen we weer, nu weer halve wind over SB. De wind draait wel naar Zuidoost later dus ons ankerbaaitje Fontane Bianchi ligt aan lagerwal. Maar er is nog niet veel wind dus we ankeren om even lekker te zwemmen. Het water is nog 23,5 graden, dus heerlijk. We zien dat de aangroei verder meevalt. Kiel en roer zijn bijna aangroeivrij, maar die hadden we ook een extra laag antifouling gegeven in mei 2019.
Na een uurtje trekt de wind toch wel aan, dus we gaan weer anker op. We lunchen wel zeilend. Om de kaap van Siracusa heen en de baai in, langs ons bekende terrasje in Ortigia waar iedereen komt om de zonsondergang te zien. We leggen aan bij Marina Yachting om 15:30 en lezen lekker lui in de warme middagzon in de kuip. We lopen op tijd de oude stad in maar de zonsondergang op het terras wordt niks. Te vol, geen tafels vrij. We lopen dus verder en belanden op het grote plein van de dom op een prima terras, waar we een wijntje (Marleen) en een Negroni sbagliato (Frans) drinken, dat laatste is een cocktail van campari, rode vermouth en prosecco, een soort turbo spritz dus. Erg lekker. Van Ilja Pfeiffer geleerd uit zijn boek Grand Hotel Europa. Met de hapjes erbij en de omgeving zeker een 9 waard.
We hebben al bijna genoeg gegeten! We lopen terug naar de boot, langs het superyacht “Spectre“ , ja inderdaad, naar de James Bond film genoemd.
Op de boot eten we nog een cracker en een kaasje bij een glaasje wijn. Heerlijk warm tot laat in de avond in de Kuip. Dat wordt morgen en de dag erna wel anders als het gaat waaien en regenen.
Zomers zeilen in oktober
We zeilen eindelijk weer, nu echt. Nadat Domenica, de duiker, de schroef heeft schoongemaakt en we het overdrukventiel van de boiler hebben vervangen, vertrekken we dan echt op de kop af een week nadat we weer op de boot terug waren.
We tuffen de haven uit zonder wind en passeren na 6 mijl het monsterlijke sailing yacht A, dat we vorig jaar ook al hadden gezien.
Daarna komt er wat wind en kunnen we zeilen, halve wind dus met 8-10 knopen prima te doen, zelfs met de G3. Na Capo Passero gijpen we en varen we naar Marzamemi, waar we om 17 uur aankomen en heerlijk in de kuip borrelen.
Na 14 maanden weer onder zeil!
Eindelijk! We zijn sinds 1 oktober weer aan boord nadat we bijna een jaar lang de boot niet hadden gezien en 14 maanden geleden voor het laatst zeilden. Veel poetswerk dus!
Bijna alles werkt gelukkig weer, na wat gedoe en veel teflon spray. vandaag de eerste keer dat we voor een test de haven uitvaren. De motor loopt prima maar de schroef zit vol aangroei, vermoeden we. Weinig snelheid op de motor. Zeilend gaat het juist prima dus de aangroei valt verder erg mee. Na een rondje van 15 mijl leggen we weer aan en trakteren onszelf op een goede lunch met een glas wijn
Laatste Foto’s van de zomer
22 augustus, alles is opgeruimd. We gaan weer naar huis, tot in het najaar…..
Terug naar de thuishaven Marina di Ragusa
We blijven 2 dagen in Licata omdat we naar Villa Casale gaan met een huurauto. Geweldig, ook al waren we er al een keer geweest. Marlous en Frits willen ook graag naar de vallei der tempels gaan. Altijd mooi, maar Marleen en Frans blijven aan boord want we waren er dit jaar al.
Dus varen we op 16 augustus met een lopend windje uit het westen naar MdR, onze thuishaven voor alweer het vijfde winterseizoen. Het is er volop vakantietijd en veel drukker dan we het kennen. Ook bij de haven zijn veel meer winkeltjes en bars gekomen, wat het echt heel gezellig maakt. Gelukkig is onze Frangipani bar, waar je ook vers brood kunt halen, er nog steeds.
We gaan ook een middag naar Ragusa en bekijken de Duomo, waar net een huwelijk wordt gesloten. Ook borrelen we heerlijk met lokale kaas en vleeswaren als antipasta, wat een pure smaken allemaal!
We halen canolli, lekkere involtini en genieten aan boord. We genieten van de volle maan.
We zeilen ook nog een dagje langs de kust heen en weer naar Donnalucata. Ankeren en zwemmen voor we de haven weer invaren. Dat hadden anderen ook al bedacht, want er werd een openluchtconcert vanaf een geankerde X56 gegeven met enorme speakers in het want. Er lagen wel 40 of meer boten omheen voor anker. Wij lagen gelukkig een mijl of 2 verderop en hadden geen last van de boomboxen.
De laatste avond, 18 augustus, nodigen Marlous en Frits ons uit in het restaurant aan de marina, waar we heerlijke vis in zoutkorst eten en mooie Siciliaanse wijntjes drinken. Perfect!
13 augustus, we zeilen terug naar Sicilia
we beleven een mooie nacht met bijna volle maan in de ankerbaai van Comino.
Om half 7 gaat de wekker. We duiken nog even het heldere water van onze ankerbaai in en vertrekken om 7 uur op de motor, zonder wind. Op naar Licata, ca 70 mijl. Met stroom tegen worden het er 75.
Na 20 mijl begint het windje zachtjes te komen, maar de motor moet nog bij blijven staan want de richting is nog verkeerd, 6 knopen wind pal op de kop.
Na 30 mijl is de wind voldoende gedraaid en toegenomen tot 8-10 knopen om te kunnen zeilen. Hoog aan de wind lopen we er mooi doorheen op blak water met de G1, al snel 6,5-7,3 knopen.
Zoals voorspeld neemt de wind steeds verder toe tot ca 20 knopen en de golven tot ca 1 meter en reven we uiteindelijk nog. We komen om 18:00 uur aan in Licata, 75 mijl in 11 uur.
We spoelen de boot en onszelf af en gaan het stadje in voor een lekkere pizza.
Rondje Malta met Marlous en Frits (2)
Na het passagieren varen we op 11 augustus eerst een stukje de zee op, daarna ruime wind naar de Il Hofra baai. Daar liggen wel 40+ boten en bootjes voor anker dus we ankeren bijna buiten de baai op 15 meter diepte, lekker zwemmen en een prachtige avond met BBQ en daarna lekker in de kuip met wassende maan. In de doorkijkjes zie je de andere baai ernaast.
Maandag 12 augustus varen we langs de zuidkust van Malta, eerst op de motor en later zeilend. We varen weer een stuk de zee op naar het westen en draaien dan om richting onze favoriete ankerbaai op Comino. Lekker zwemmen, borrelen en genieten van een mooie rustige avond met inmiddels bijna maan.
