Windkracht 7 en meer in de haven
We liggen prima, terwijl de mistral flink doorwaait vandaag. Het is goed dat we hier wat eerder heen zijn gegaan want de komende dagen blijft de wind en de zeegang west of noordwest.
Het is wel heel mooi weer met een strakblauwe hemel en lekkere temperatuur. De boot als vakantiehuisje….
31 augustus: Terug naar Marina di Ragusa
Op 31 augustus varen we de laatste 60 mijl van deze zomertocht. We vertrekken om 08:15 na nog even goedkoop te hebben getankt. Om 17:45 varen we onze “thuishaven” binnen en worden we door de ormettagiore begeleid naar onze winterplek. Het voelt als thuiskomen: Leuk en tegelijk jammer dat we er weer zijn.
“Thuishaven” in zicht!
invaren van de jachthaven. Voor ons wijst de ormettagiore in zijn rubberboot de weg naar onze winterplek
Nog een weekje genieten van de leuke haven en het plaatsje, wat klussen en opruimen. En dan weer naar huis.
Maar eerst komen Jelle en Roelien, onze buren uit Naarden, met hun 2 kindere morgenochtend langs. Zij brengen hun vakantie door in Noto, niet ver van ons vandaan en het is wel zo gezellig om elkaar dan even te zien!
Syracuse en Catania: we zijn rond!
We varen van Taormina naar Syracuse, zo’n 45 mijl. We wilden eigenlijk naar Catania maar dat werd ons afgeraden door de mannen van George, onze mooring-man bij Taormina.
Dus gaan we verder naar ons bekende Syracuse, waar we om 18:00 aankomen en verder dus maar even niets meer doen. We zijn Sicilië rond, want hier begonnen we op 15 juni onze tocht naar Malta!
De volgende dag lopen we langs de ons vertrouwde plekjes, zoals de watersportwinkel, de markt met mooie verse vis en groenten, de mooie Duomo op basis van een oude Griekse tempel en, natuurlijk, ons favoriete terras met zicht op de baai en de zonsondergang. Geen slechte plek met een wijntje….
vertrek uit Taormina
uitzicht vanuit de kuip op Ortigia, de oude stad van Syracuse
De volgende dag pakken we de bus naar Catania, want die stad willen we toch wel een keer zien. 1.5 uur in de bus is prima te doen en het OV is hier prima en goedkoop.
Catania is wel weer een heel andere stad dan we tot nu toe gezien hebben op Sicilië omdat het de hoofdstad is met een grote universiteit. Maar er zijn toch ook echt Siciliaanse dingen te zien, zoals de grote en heel drukke vismarkt, weer een Duomo met Normandische oorsprong, een groot kasteel van Frederick von Hohenstaufenn en, natuurlijk, veel pasticcerias en trattorias. En een heel mooi amfitheater uit de Romeinse tijd met alle gangen eronder nog vrijwel intact. In de middeleeuwen en daarna zijn er huizen bovenop gebouwd, die nu weer deels gesloopt zijn. Bijzonder!
de grote en drukke vismarkt van Catania
fontein bij de markt
de beroemde olifant op het plein van de duomo
foto’s van het amfitheater van Catania
We lunchen simpel maar prima op een terras naast het oude universiteitsgebouw voor de studentenprijs van 7 euro voor een goede pasta en 5 euro voor een halve liter wijn.
Ook bezoeken we het huis waar de componist Bellini opgroeide en woonde en waar je veel van zijn oude instrumenten en originele componistenboeken ziet.
de universiteit van Catania
Hoe mooi kan het zijn: Taormina en Castelmola
We blijven 3 nachten in de baai van Taormina. De eerste avond direct een prachtig uitzicht op een helemaal zichtbare Etna:
De tweede dag doen we niet veel. We zwemmen wat en varen met de dinghy naar het dorpje vlakbij, Giardini Naxos. Ooit was dit een Griekse nederzetting van het formaat van Syracuse, maar daar is niets van over. Wel een grappig Italiaans badplaatsje. We kopen weer wat verse spullen in.
zicht op onze baai vanaf Giardini Naxos
De derde dag nemen we de bus via Taormina naar Castelmola, dat 7,5 km en een paar honderd meter hoger ligt. Een indrukwekkend ritje en een mooi oud plaatsje bovenop een steile berg. De burcht hier dateert ook nog uit de Griekse tijd maar is later door de Normandiërs helemaal veranderd. Met Milazzo samen was dit 1 van de sterkste verdedigingspunten van hen.
met de bus omhoog….
Castelmola
uitzicht vanaf Castelmola op de Etna en onze baai
Terug op de boot zagen we blusvliegtuigen water innemen in de drijvers onder hun vleugels om daarmee een bosbrand op de helling van de Etna te blussen. Het lijkt gelukt, want we zien geen andere rook meer dan het pluimpje aan de top van de Etna zelf.
blusvliegtuig laadt water
en stijgt weer op
Tussen Skylla en Charibdis (voor de tweede maal)
Op 24 augustus verlaten we Milazzo weer. We hebben er ook genoten van lekker eten en we hebben mooie verse boodschappen gedaan bij plaatselijke kleine winkels. We vonden snel een goede slager, bakker en groentewinkel dus de supermarkt was eigenlijk niet meer nodig.
ingang van de straat van Messina. De toren op de voorgrond is Sicilië, achter de toren zie je het vasteland van Italië (Calabria)
De straat van Messina liet zich weer van haar vriendelijke kant zien. Toen we er in voeren was het bijna windstil, 3 mijl verderop kregen we wind mee en vanaf Messina zelf woei het 2o knopen van achteren. Met ook nog stroom mee ging dat dus lekker.
zwaarvissers met hun bijzondere tuigage. De schipper stuurt vanaf de masttop, de harpoenner staat op de boegspriet
traditioneel getuigd bootje in de straat
Na Messina kwamen er sterke stroomrafels en kregen we lichte tegenstroom, maar nog altijd goede wind van achteren. Lekker zeilen dus. 5 mijl voor Taormina viel de wind helemaal weg terwijl je achter je de schuimkoppen nog kon zien. Volledig thermische wind dus.
Het laatste stuk deden we daarom op de motor en om de hoek van Taormina vonden we weer een goede mooring in het yacht hotel van George Rizzo, waar we inmiddels al voor de vierde keer zijn. Aan een boeitje, met uitzicht op de Etna en onder het amfitheater: wat wil je nog meer!
in deze baai liggen we (bovenin, in de Noordhoek)
Milazzo: weer naar het “vasteland” van Sicilië
Na de Eolische eilanden varen we weer eens naar de kust van Sicilië zelf. het voelt alsof we naar het vasteland gaan, hoewel je nog steeds naar een eiland vaart natuurlijk. 17 mijl, alweer zonder wind.
zicht op Milazzo-haven
kappertje hier voor 15 euro incl wassen….
zicht op de middeleeuwse burcht van Milazzo
zicht op Milazzo’s landpunt vanaf de burcht
Milazzo ligt op een heel smalle landpunt die een mijl of drie de zee in steekt en meer dan 100m hoog is. Alweer een strategische ligging dus.
de haard in de oude Normandische toren uit ca 1200. Alles van lavasteen
Zelfs in de oudheid waren hier al burchten (van de Grieken, die het Mylae noemden), de Romeinen, de Noormannen en de Swaben (von Honhenstauffen). De burcht die er nu nog te bezoeken is, stamt uit de middeleeuwen en is gebouwd in opdracht van Frederik von H. De totale oppervlakte binnen de intacte muren misschien wel 2/3 van Naarden vesting. Alleen staan er nog maar een paar gebouwen overeind. Het is een imposant geheel, Hier is in ca 1860 de beslissende slag om Sicilië gewonnen door onze vriend Garibaldi met zijn 1000 man en begon de eenwording van Italië.
de burcht, in gebruik als gevangenis tot 1960
toegangspoort tot de burcht, 100m boven de haven gelegen
de vulkaan van Vulcano
We varen op maandag 21 augustus van Lipari naar Vulcano. Een wereldreis van 3 mijl op de motor. Het alternatief was 20 mijl op de motor naar het eilandje Filicudi, maar dat vonden we niet echt een leuk ideetje, ondanks dat Filicudi wel mooi en rustig schijnt te zijn. Dit in tegenstelling tot de eilanden waar we tot nu toe waren.
Vulcano (naar de naam van het eiland is het woord vulkaan ontstaan!) heeft nog een echt werkende vulkaan ook. En modder/zwavelbaden. We vinden een mooring bij marina di Vulcanello, waar we 2 jaar geleden ook al waren. Nu is het wat beter georganiseerd, twee broers hebben de zaak overgenomen.
de baai van Vulcanello
zwart strand op Vulcano
De volgende dag huren we een mini Moke, een soort half-open jeepje op het onderstel van de oer-mini. Met originele 1098cc austin/morris motor erin natuurlijk. Het geluid is onmiskenbaar, tot en met de licht ratelende distributieketting.
de mini Moke
We rijden eerst naar de voet van de vulkaan en beklimmen deze te voet (ca 320m omhoog, 45 minuten stevig doorlopen over de lavastenen). Boven kijk he de rokende krater in en heb je mooi uitzicht op de eilanden rondom.
Marleen bij de rand van de krater
de vulkaan van beneden gezien
het uitzicht vanaf de krater. Onder in beeld de baai waar de boot ligt
bij Capo Grillo
Na de afdaling tuffen we in de Moke het eiland verder over, o.a. naar Gelso, een leuke kleine baai in het zuiden. Daar willen we wel ankeren morgen! Vooral omdat er een leuke trattoria zit in 1 van de 2 huizen die hier aan het water staan.
veerboot met humor
We rijdenook nog naar Capo Grillo, waar je weer een ander mooi uitzichtpunt hebt. Daarna rijden we terug naar het dorp aan de baai en leveren de Moke weer in. Op de boot even lekker zwemmen en daarna uitrusten.
Lipari: drukke toeristische plaats
We blijven 2 nachten hier. We laten de was doen (20 euro, opgehaald en thuisgebracht voor een grote lading).
uitzicht vanuit de kuip op Lipari (vanaf de haven waar we lagen) met de burcht aan de linkerkant
Met de bus ben je ook zo in het plaatsje zelf, waar het wel erg vol is met landtoeristen. We wandelen de oude burcht op, waar het direct een stuk rustiger is.
naar de oude burcht (met alweer een Normandische kerktoren uit 1131)
de kathedraal van binnen. Geen Pantocrator deze keer, maar de kathedraal is dan ook helemaal opnieuw opgebouwd ver na de Normandische tijd
oude kloostertuin uit 1131 die pas onlangs teruggevonden is. Voor de zuilen zijn oude Romeinse zuilen gebruikt, ook toen al duurzaam hergebruik
de oude vissershaven aan de zuidkant van de burcht (geen jachten hier)
19 augustus varen we een toeristisch rondje
We gaan na het ontbijt op de motor naar de rotsen die in de oude krater liggen ten oosten van Panarea. Het is bladstil (geen wind, geen golven) en we kunnen de mooie rotsen goed bewonderen.
de waterboot op Panarea
rotsen bij de oude krater
daar lag nog iets moois verstopt…
We varen daarna 10 mijl naar Lipari (terug naar het westen) en dobberen midden overdag een uurte of 2 rond, omdat we anders zo vroeg in de haven zijn (en dan is het nog erg warm, denken we).
zicht op Lipari
We komen om 16:45 aan in de haven Pignatoro, waar we aan de steiger van EOLmare een plekje hadden gereserveerd. Alles klopt en we worden door 3 man sterk geholpen m: et aanleggen. Met wat zijwind is dat ook wel handig. We ontdekken ook direct waarom er tussen de zeiljachten veel ruimte wordt gelaten: de deinig van snelle motorboten en ferries loopt onder de drijvende steigers door en veroorzaakt een wild geslinger van alle jachten aan de steiger. Met alle risico’s van masten en zalingen die elkaar kunnen raken wanneer je niet genoeg afstand hebt tot elkaar. Maar dat gaat hier allemaal prima.
Later op de avond wordt het rustig als alle snelle boten verdwenen zijn en we slapen prima
Panarea: het jetset eilandje van de Eolische eilanden
We varen op 17 augustus weer weg uit Cefalu. We vertrekken om 08:00 uur want het is meer dan 50 mijl naar Salina, waar we willen ankeren. De hele dag zeilen we 2 uurtjes en de rest moet op de motor want de wind is weer heel weinig.
Bij Salina aangekomen blijkt het zo vol dat we besluiten om door te varen naar Panarea, nog 10 mijl verder. Daar is het ook wel vol, maar kun je nog wel een plekje vinden. We besluiten een mooring te pakken (eigenlijk 2, want je wordt allemaal in rijtje gelegd met achter en voor een mooring, zodat je niet tegen elkaar kunt draaien. Dit systeem kennen we nog van Corsica en Vulcano uit 2015 en het werkt prima als je maar beschut ligt). We hebben mooi uitzicht op de Stromboli in de verte, maar zien alleen wat rookpluimpjes en geen vonkenregen.
Salina van zee gezien: een tweelingvulkaan die niet meer actief is
Op 18 augustus laten we ons door de beheerder van de moorings met zijn dinghy naar de wal brengen en we lopen door het mooi opgeknapte witte dorp. Mooie huizen en dure winkels, een soort Mustique met Ibiza door elkaar… Af en toe landen er ook helikopters en we zien dure schepen, o.a. de schoener Adela.
uitzicht vanaf de boot op Panarea dorp
Aurora aan de moorings
Adela komt ook langs en ankert bij Panarea
Stromboli in de verte
