3 november: we gaan weer naar huis
Na nog een week met heerlijk weer, veel gezelligheid en ook veel opruimklusjes besluiten we onze terugreis met 2 dagen te vervroegen. Het virus besmet steeds meer mensen overal in Europa en de reismogelikheden worden al beperkt. Met de auto terug naar huis is gelukkig nog geen probleem.
We leveren het stuurwiel in bij de zeilmaker, er komt een nieuwe bekleding van de rand omheen. Daar hebben ze de hele winter de tijd voor…..
We borrelen gezellig met Petra en Michiel van de Pippin, die hier ook hun HR43 voor de winter laten liggen.
26 oktober: voorlopig de laatste zeildag
Vandaag is het prachtig weer met een lopend windje. De komende dagen gaat het hard waaien en regenen dus we gaan lekker een rondje zeilen. Om 11 uur de haven uit en om 16:30 weer terug, 21 mijl afgelegd. Geen topgemiddelde maar wel heerlijk rustig gezeild.
Onderweg komen we Silvio tegen met de Maybe. Hij is zelfs sneller dan wij, wat niet normaal is. Hij denkt dat het aan ons aangegroeide onderwaterschip moet liggen want zijn boot is helemaal schoon. Bescheiden man, misschien zeilt hij gewoon beter…
24 oktober: klusdag, branden en hameren
We willen het nieuwe anker monteren maar krijgen de harp van het oude anker niet los. Er zit loctite tussen de schroefdraad en de de sleuf voor de schroevendraaier is zo beschadigd dat losdraaien niet lukt. Met de griptang op het mannetje ook niet.
We vragen advies van Wouter en Paula van de catamaran Safari en zij komen zelf de zaak oplossen. Met een gasbrandertje erbij gaat het inderdaad direct los.
Dat brengt ons op een idee! Het stuurwiel kan er niet meer af omdat de moer op de as vastgecorrodeerd is. Dus nog een werkje voor de brander. Maar dit gaat toch moeilijker. Met een zoutzuuroplossing als extra sterke kruipolie (wat Wouter en Paula natuurlijk ook gewoon aan boord hebben….) lukt het uiteindelijk na 4 pogingen waarin de moer millimeter voor millimeter los komt. Wat een opluchting! Nu kan het wiel naar de zeilmaker voor een nieuwe bekleding van de rand.
Naar Licata heen en weer
21 en 22 oktober gaan we weer varen. Het is schitterend weer maar met te weinig wind jammer genoeg. We zeilen maximaal 1/3 van de afstand en de rest neemt het dieselzeil voor zijn rekening. In Licata liggen we aan de kade voor het havenkantoor, wat wel handig is om direct het stadje in te lopen. We halen verse schelpen en brood en maken een lekker maaltje.
De volgende dag tuffen en zeilen we weer terug naar Marina di Ragusa. We zijn binnen voor het donker wordt en genieten van een lekkere avond.
Familiedagje met Ernest en Eslie
Op 20 oktober komen Eslie en Ernest langs voor een dagje. We lunchen aan boord, zeilen een rondje met een windje van 8 knopen ongeveer en we ankeren voor de haven. Het water is hier maar 21,5 graden, veel kouder dan aan de oostkust. Toch hebben we heerlijk gezwommen. Daarna een drankje in de kuip terwijl de zon steeds lager kwam. We halen herinneringen op aan de ARC en praten over mooie plannen voor de toekomst. Voor zonsondergang weer de haven in, opruimen, borrelen en een hapje gegeten bij Al Fresco op het plein van de haven. Heel gezellig!
Terug naar Marina di Ragusa
De volgende dag varen we om 09:00 weg, noordoosten wind! We ronden Capo Passero met een modelgijp en zeilen nog zo’n 15 mijl voor de wind inzakt. Later draait hij via zuid naar zuidwest en kunnen we nog een stuk zeilen. Een paar mijl voor de haven valt de wind weer weg, jammer genoeg. Maar het was gewoon een lekkere zeildag. Achter ons is het zwaar bewolkt geworden, we horen later van Michiel en Petra dat zij achter ons in de regen zaten ( maar wel steady wind hielden). We leggen aan en gaan direct naar de wasmachines, het borreltarras bij Frangipani en daarna een pizza halen. Geslaagde dag dus!
2 dagen, 2 ankerplekken, 10 mijl varen….
Het weer is rustig geworden vanaf vrijdag de 16e. We besluiten te ankeren in de baai, 1,5 mijl varen…. heerlijk rustig met een stuk of 6 jachten op flinke afstand van elkaar . Sailing Yacht A was er ook weer…..
Frans zwemt een rondje boot, ook al is het water niet heel helder. We eten in de kuip en genieten van de zonsondergang en het uitzicht op Ortigia, de oude stad
De volgende ochtend, zaterdag 17 oktober, is het windstil. We tuffen de baai uit en merken dat er toch nog swell staat uit het oosten. We ronden de zuidelijke punt van het schiereiland ten zuiden van Siracusa en zien dan mooring boeien net om de hoek. We pikken er een op en besluiten hier te blijven. In de avond zijn we de enige boot in deze baai. Een kleine vissersboot komt informeren of we hier overnachten en legt ons uit waar hij zijn netten gaat uitzetten zodat we die kunnen omzeilen als het moet.
We genieten van een heerlijk rustige avond met alweer een mooie zonsondergang . De volgende ochtend neemt Frans een morning dip in plaats van een douche: het zeewater is met 22 graden warmer dan de buitenlucht op dit tijdstip, heerlijk dus
We varen weg om 10:30 en ankeren 8 mijl verderop weer in het baaitje van Fontane Bianchi. Even zwemmen, lekker lunchen en wat lezen en om 15:00 weer anker op. Na 14 mijl zeilen met de motor bij leggen we om half zes aan in Marzamemi waar de havenmeester ons “welkom terug” wenst. Inmiddels is het zwaar bewolkt en na een drankje in de kuip wordt het al donker. In de kajuit eten dus!
4 dagen Siracusa
We liggen 4 dagen en 5 nachten in de haven van Siracusa, bij de oude stad (Ortigia). 2 daarvan zijn regenachtig, soms met onweer en de 2 andere dagen waait het echt hard ondanks stralende zon. Lui zijn, beetje klussen, een terrasje pikken voor een negroni sbagliato ( een soort turbospritz met campari, vermouth en prosecco) ;naar de vismarkt om verse zwaardvis en reuze gamba’s te scoren….we komen onze tijd wel door!
Dag 2: naar ons vertrouwde Siracusa, via een mooi baaitje
We varen om 9 uur de haven uit op zondag 11 oktober. Het is weer stralend weer, nog zonder wind. Maar die komt langzaam opzetten. Dus na een half uur zeilen we weer, nu weer halve wind over SB. De wind draait wel naar Zuidoost later dus ons ankerbaaitje Fontane Bianchi ligt aan lagerwal. Maar er is nog niet veel wind dus we ankeren om even lekker te zwemmen. Het water is nog 23,5 graden, dus heerlijk. We zien dat de aangroei verder meevalt. Kiel en roer zijn bijna aangroeivrij, maar die hadden we ook een extra laag antifouling gegeven in mei 2019.
Na een uurtje trekt de wind toch wel aan, dus we gaan weer anker op. We lunchen wel zeilend. Om de kaap van Siracusa heen en de baai in, langs ons bekende terrasje in Ortigia waar iedereen komt om de zonsondergang te zien. We leggen aan bij Marina Yachting om 15:30 en lezen lekker lui in de warme middagzon in de kuip. We lopen op tijd de oude stad in maar de zonsondergang op het terras wordt niks. Te vol, geen tafels vrij. We lopen dus verder en belanden op het grote plein van de dom op een prima terras, waar we een wijntje (Marleen) en een Negroni sbagliato (Frans) drinken, dat laatste is een cocktail van campari, rode vermouth en prosecco, een soort turbo spritz dus. Erg lekker. Van Ilja Pfeiffer geleerd uit zijn boek Grand Hotel Europa. Met de hapjes erbij en de omgeving zeker een 9 waard.
We hebben al bijna genoeg gegeten! We lopen terug naar de boot, langs het superyacht “Spectre“ , ja inderdaad, naar de James Bond film genoemd.
Op de boot eten we nog een cracker en een kaasje bij een glaasje wijn. Heerlijk warm tot laat in de avond in de Kuip. Dat wordt morgen en de dag erna wel anders als het gaat waaien en regenen.
Zomers zeilen in oktober
We zeilen eindelijk weer, nu echt. Nadat Domenica, de duiker, de schroef heeft schoongemaakt en we het overdrukventiel van de boiler hebben vervangen, vertrekken we dan echt op de kop af een week nadat we weer op de boot terug waren.
We tuffen de haven uit zonder wind en passeren na 6 mijl het monsterlijke sailing yacht A, dat we vorig jaar ook al hadden gezien.
Daarna komt er wat wind en kunnen we zeilen, halve wind dus met 8-10 knopen prima te doen, zelfs met de G3. Na Capo Passero gijpen we en varen we naar Marzamemi, waar we om 17 uur aankomen en heerlijk in de kuip borrelen.
Na 14 maanden weer onder zeil!
Eindelijk! We zijn sinds 1 oktober weer aan boord nadat we bijna een jaar lang de boot niet hadden gezien en 14 maanden geleden voor het laatst zeilden. Veel poetswerk dus!
Bijna alles werkt gelukkig weer, na wat gedoe en veel teflon spray. vandaag de eerste keer dat we voor een test de haven uitvaren. De motor loopt prima maar de schroef zit vol aangroei, vermoeden we. Weinig snelheid op de motor. Zeilend gaat het juist prima dus de aangroei valt verder erg mee. Na een rondje van 15 mijl leggen we weer aan en trakteren onszelf op een goede lunch met een glas wijn
Laatste Foto’s van de zomer
22 augustus, alles is opgeruimd. We gaan weer naar huis, tot in het najaar…..
Terug naar de thuishaven Marina di Ragusa
We blijven 2 dagen in Licata omdat we naar Villa Casale gaan met een huurauto. Geweldig, ook al waren we er al een keer geweest. Marlous en Frits willen ook graag naar de vallei der tempels gaan. Altijd mooi, maar Marleen en Frans blijven aan boord want we waren er dit jaar al.
Dus varen we op 16 augustus met een lopend windje uit het westen naar MdR, onze thuishaven voor alweer het vijfde winterseizoen. Het is er volop vakantietijd en veel drukker dan we het kennen. Ook bij de haven zijn veel meer winkeltjes en bars gekomen, wat het echt heel gezellig maakt. Gelukkig is onze Frangipani bar, waar je ook vers brood kunt halen, er nog steeds.
We gaan ook een middag naar Ragusa en bekijken de Duomo, waar net een huwelijk wordt gesloten. Ook borrelen we heerlijk met lokale kaas en vleeswaren als antipasta, wat een pure smaken allemaal!
We halen canolli, lekkere involtini en genieten aan boord. We genieten van de volle maan.
We zeilen ook nog een dagje langs de kust heen en weer naar Donnalucata. Ankeren en zwemmen voor we de haven weer invaren. Dat hadden anderen ook al bedacht, want er werd een openluchtconcert vanaf een geankerde X56 gegeven met enorme speakers in het want. Er lagen wel 40 of meer boten omheen voor anker. Wij lagen gelukkig een mijl of 2 verderop en hadden geen last van de boomboxen.
De laatste avond, 18 augustus, nodigen Marlous en Frits ons uit in het restaurant aan de marina, waar we heerlijke vis in zoutkorst eten en mooie Siciliaanse wijntjes drinken. Perfect!
13 augustus, we zeilen terug naar Sicilia
we beleven een mooie nacht met bijna volle maan in de ankerbaai van Comino.
Om half 7 gaat de wekker. We duiken nog even het heldere water van onze ankerbaai in en vertrekken om 7 uur op de motor, zonder wind. Op naar Licata, ca 70 mijl. Met stroom tegen worden het er 75.
Na 20 mijl begint het windje zachtjes te komen, maar de motor moet nog bij blijven staan want de richting is nog verkeerd, 6 knopen wind pal op de kop.
Na 30 mijl is de wind voldoende gedraaid en toegenomen tot 8-10 knopen om te kunnen zeilen. Hoog aan de wind lopen we er mooi doorheen op blak water met de G1, al snel 6,5-7,3 knopen.
Zoals voorspeld neemt de wind steeds verder toe tot ca 20 knopen en de golven tot ca 1 meter en reven we uiteindelijk nog. We komen om 18:00 uur aan in Licata, 75 mijl in 11 uur.
We spoelen de boot en onszelf af en gaan het stadje in voor een lekkere pizza.
Rondje Malta met Marlous en Frits (2)
Na het passagieren varen we op 11 augustus eerst een stukje de zee op, daarna ruime wind naar de Il Hofra baai. Daar liggen wel 40+ boten en bootjes voor anker dus we ankeren bijna buiten de baai op 15 meter diepte, lekker zwemmen en een prachtige avond met BBQ en daarna lekker in de kuip met wassende maan. In de doorkijkjes zie je de andere baai ernaast.
Maandag 12 augustus varen we langs de zuidkust van Malta, eerst op de motor en later zeilend. We varen weer een stuk de zee op naar het westen en draaien dan om richting onze favoriete ankerbaai op Comino. Lekker zwemmen, borrelen en genieten van een mooie rustige avond met inmiddels bijna maan.
Rondje Malta met Marlous en Frits
Na het vertrek van Ires en Martijn komen dezelfde middag Frits en Marlous aan boord. We genieten in de avond van een heerlijk diner in Mdina, geregeld door Nicky en Ann.
De volgende dag verder met een mooie dag sightseeing in Valletta waar we beginnen met de Warrooms uit WW2. Indrukwekkend om te zien hoe de bevrijding van Europa hier vanuit het zuiden begonnen is. Heel goede gids ook.
Met Ires en Martijn op Gozo en Malta
We ankeren 2 dagen in Comino en zeilen dan tegen de klok in om Gozo heen. mooie wind. Op Gozo genieten we van een goede CS op het terras dat drijft in de haven. En we zien een paard dat mag zwemmen in de haven. Briesend en wel, lijkt het hem wel te bevallen. Later zien we het paard draven over de kade aan een lange lijn met zijn begeleider die meerent.
De volgende dag zeilen we eerst een stuk de zee op, kruisen tegen 14-19 knopen wind. Eindelijk kan de Aurora weer eens lekker op 1 oor.
Na een paar uur draaien we en varen ruime wind terug. Lekker en snel, hele stukken boven de 9 knopen, zonder stroom. We ankeren in een kleine baai van Mellieha en zwemmen nog een keer om af te koelen voor we naar Valletta gaan. Daar is het zeker heel warm in de haven. We leggen om 17:30 aan in Msida. In de avond gaan we met de bus naar Valletta centrum en eten daar lekker , inclusief een goed ijsje.
De volgende dag, 9 augustus, poetsen we de boot, doet Marleen de was en vertrekken Ires en Martijn weer naar NL. Later op de dag verwachten we Frits en Marlous als volgende opstappers
Weer terug naar Malta
Met Martijn en Ires zeilen we eerst naar Marzamemi waar we een leuke avond met Silvio, Antonella en Sara doorbrengen en gaan eten op een terras in de oude tonijnfabriek.
De dag erna vroeg op en direct de zeilen erop, bestemming Comino, vlak ten NO van Malta, ca 60 mijl.
Halverwege valt de wind weg, we zeilen daarna weer een uur en het laatste stuk gaat weer met de motor bij. Om half zes ankeren we in ons favoriete baaitje bij het Comino hotel, voor de derde keer dit jaar al.
Op dinsdag 6 augustus blijven we liggen, lekker zwemmen, wandelen naar de Blue Lagoon en luieren. De motor van de rubberboot doet het weer perfect!
de laatste foto is van de siesta tijdens de oversteek, toen de wind wegviel….
Martijn en Ires aan boord: op naar Siracusa
Bij Taormina komen Martijn en Ires aan boord. We genieten van een mooie avond met zicht op de Etna.
De dag erna zeilen we naar Siracusa, altijd een mooie bestemming . We drinken een CS bij onze favoriete tentje met uitzicht op de haven.
Van Filicudi via Milazzo naar de boeien van George onder Taormina
Als het weer helemaal rustig is, zeilen en motoren we naar Milazzo, een gek plaatsje aan de noordkant van Sicilie voor de straat van Messina.
Daarna tussen Scylla en Charibdis door, veel stroomkolken en harde wind in vlagen maar alles onder controle.
We pakken een mooring bij Taormina, met uitzicht op de Etna vanauit de Kuip
4 dagen Filicudi
Omdat het flink gaat waaien, ca 25 knopen, en er golven van 2 meter worden verwacht, blijven we lekker in de lijzijde van het eilandje liggen aan een boei. De locals vinden het allemaal maar spannend, Vento bruto noemt de marinero het. Hij checkt de lijnen van alle RIB’s en andere bootjes en adviseert ons om niet van boord te gaan. Hij is bang voor schade kennelijk. Alles gaat goed al liggen we wel wat te rollen in de swell die toch he5 hoekje van het eiland omkruipt. Vinnige vlagen laten alle boten ook flink gieren aan hun boeien, maar in ons begrippenkader is dit allemaal prima te doen.
We gaan 1 dag inderdaad niet van boord. Vandaag, 29 juli, laten we ons wel afzetten aan land en maken we een mooie wandeling. Eerst flink klauteren op een trap naar de huizen hoog boven het dorpje. Daar blijkt een B&B te zijn, villa la rosa, waar we heerlijke latte en cappuccino drinken. Via een ander pad en een stuk van de gewone weg dalen we weer af naar het dorp, waar we een goed pasta filicudiana eten als lunch en boodschappen doen, o.a. Heerlijke kleine canolli voor bij de koffie.
Als we terug zijn op de boot is het siesta tijd. Daarna zwemt Frans nog een rondje boot en komt een Amerikaans stel dat hier ook aan een boei ligt een drankje doen.
Inmiddels is de waterboot al weer terug, meer dan 3 dagen houden ze het kennelijk niet vol zonder nieuwe aanvoer.
Naar de Aeolische eilanden
Van Palermo is het ca. 55 mijl naar Alicudi, het dichtstbijzijnde eiland van deze groep. We varen door naar Filicudi, 10 mijl verder.
De foto hierboven is van Alicudi, een uitgedoofde vulkaan, bijna zoals een kind hem zou tekenen.
De Aeolische eilanden doen hun naam vandaag, 26 juli, geen eer aan, het is de hele dag windstil. Odysseus kreeg hier ooit van Aeolus de zak met winden mee, die hij niet mocht openen. Dat heeft hij geweten! Zijn bemanning maakte nieuwsgierig de zak open toen ze bijna Ithaka bereikt hadden en door de plotseling opstekende stormen werden ze zo van hun koers weggezet dat ze, meen ik, pas jaren later weer in de buurt kwamen.
De Aeolische eilanden zijn dus al heel lang berucht om onvoorspelbare winden. Dat weten we nu beter van te voren door de goede weerberichten op apps, o.a. Predictwind en meteoconsult marine.
Als we aankomen, ligt de waterboot Antonello er ook. Kennelijk is er op dit eiland geen drinkwater uit bronnen. Hij ligt de hele nacht te pompen en vertrekt pas om 07:00 uur de volgende ochtend.
27 juli: We zullen hier wel een paar dagen blijven want vandaag is het oostenwind, morgen en overmorgen wordt het harde westenwind. Dan lig je hier goed beschut in een baai achter de uitgedoofde vulkaan, bij een klein dorpje met een strandje, 2 winkels en 1 bar en 1 hotel. Geen straf.
Hieronder een foto langs het strandje, een ochtendsfeerfoto met zicht op het volgende eiland Lipari, een van het dorp vanaf de boot en een van de veerboot, die vlak achter ons draait om aan te leggen m.b.v. zijn anker voor en 2 lijnen achter. De laatste is van de waterboot.
Zeilen langs de NW kust van Trapani naar Palermo
Op 24 juli gooien we los om 07:30. Er is weinig wind uit NO, dus de eerste 18 mijl motoren we er tegenin naar San Vito lo Capo. Daarna kunnen we 30 graden afvallen en precies bezeild naar de overkant van de baai komen, ca 26 mijl. Met 7-9 knopen wind en de grote genua gaat dat prima.
Na de rotspunt ten N van Palermo vallen we af en valt de wind helemaal weg. De laatste 10 mijl motor bij dus. We komen om 16:40 aan bij de roeiclub, die ook veel enthousiaste zeilers kent. 3 steigers met jachten! Wij liggen goed, aan de Grand Soleil steiger. Zie de foto’s van alle GS-en aan onze steiger, nog zonder de Aurora, hieronder.
Wie alle typen herkent mag een week langskomen. Wie ook nog de range van bouwjaren van al deze typen goed heeft, verdient bovendien een Campari Spritz en een extra Tunel met de schipper.
In Palermo lopen we door het centrum, herkennen veel historische plekjes van ons vorige bezoek in 2017, maar ook weer nieuwe spots, O.a. De markt in hetbhistorisch centrum. Ook kopen we wat zomerse kleding in de uitverkoop.
We lunchen in de historische antico foccacerria e Francesco et een Maritata, we zijn tenslotte al heel lang getrouwd. Origineel en lekker. Een pizzotto erbij en een glas wijn cq bier maken het af.
Daarna siësta, een CS op het terras bij de haven, die kleurt bij Marleen’s nieuwe jurk. La Dolce Vita gaat door…..
Zwerftocht langs de Egadische eilanden
Na 2 dagen op Levanzo tuffen we, zonder een zuchtje wind, naar Favignana. We pakken een mooring in weer een nieuwe baai, waar we nog niet eerder waren, ten westen van het dorpje onder een hoge klif met grotten. We roeiden er langs, maar je kon er niet echt invaren. De volgende ochtend lekker gezwommen, eindelijk een keer geen kwallen. Die vormen echt een plaag dit jaar.
Daarna weer op de motor om Levanzo heen gevaren , een bijzonder expeditieschip , de Arctic P, gespot en een lunchbaai opgezocht aan de westkant. Ook weer mooringboeien van het natuurreservaat, onder nog hogere kliffen dan op Favignana. Weer een kleine lunchdip, ondanks een paar kwallen.
Daarna op de genua ruime wind naar Marettimo gezeild, waar we om half zes aankwamen bij de steiger van Mimmo “Big Game”. We hadden gereserveerd wat wel nodig was, zelfs op een zondagavond in het voorseizoen. Lekker uit eten bij La Veleria, war we de lokale specialiteit Busiata (pasta uit deze buurt) namen, 1 met tonno en 1 met sarde. Erg lekker. En we zaten aan het water!
Maandagochtend boodschappen gedaan bij inmiddels bekende adresjes, waaronder de panificio en de delicatessenwinkel La Cambusa. Genieten dus.
Om ca kwart voor elf vertrokken we en met een steeds verder toenemend Noordoosten wind zeilden we rap bij/aan de wind de 22 mijl naar Trapani. Een Beneteau 57 onder vol tuig op flinke afstand gezet.
In Trapani liggen we nu bij onze bekende marina Vento di Maestrale, vlak naast de vismarkt en de vissershaven. Altijd een feestje om hier te zijn. Na een kleine siësta lopen we de stad in, scoort Frans een ijsje met pistacchio en strijken we neer op het terras waar we vorig jaar 1 van onze eerste Capmpari Spritzen dronken. Nu weer en de score is weer heel hoog, 9+ dankzij de plek, de hapjes en niet te vergeten de CS, waar alleen bubbels en Campari in zit, vermoeden we. Geen spuitwater. De hapjes helpen ons om nuchter te blijven en de weg naar de Aurora zonder probleem teug te vinden. Kortom: we genieten van la dolce Sicilia.
