Marina di Ragusa lijkt wel de wadden
De geul naar de haven slibt langzaam dicht en bij elke storm verandert de diepte en de ligging, net als op de wadden.
Met een amateuristisch soort baggerbootje proberen ze er nu wat aan te doen want een aantal jachten kan niet meer weg! Max 2,70 diep bij HW!
1-10 mei: weer terug op de boot
We zijn weer even aan het klussen en de Aurora gaat op de wal voor een nieuwe antifouling beurt
Een weekje in MdR op de boot om op te ruimen en na te genieten
Op 2 september varen we een rondje met Silvio en Antonella op onze boot, de dag erna op hun boot, waar we de code zero gebruiken. Mooi zeil!
Van 4 september tot 7 september liggen we gewoon in de haven. Het wordt heel warm weer en dat is niet zo heel handig als je moet opruimen. Dus klussen we in de ochtend en na vijf uur. Siësta houden is echt nodig tussen ca 14 en 17 uur.
Wel lekker om nog even te genieten van Marina di Ragusa (MdR) en zijn lekkere slager, bakker, pasticceria en ijsjes. In de haven is een leuke winkel gekomen, een soort pop-up store met elke 2 weken een wisselend assortiment van alleen locale producenten (olijfolie, wijn, pasta, pesto en uiencompote van cipolla di giarratana, reuze uien uit Sicilië). We gaan er wel 3 keer heen.
Via Licata weer naar Marina di Ragusa, onze “thuishaven” in de Med
31 augustus. Het is weer bladstil en warm, we zitten middenin een hogedrukgebiedje. In de middag komt er nog een beetje wind van achteren maar we zeilen maar 2 uur van de 8 die het kost om in Licata te komen. Daar liggen we aan dezelfde steiger als Jeroen en Anneke met hun Dutchess, zij kwamen net voor ons vanuit de andere kant binnenvaren. Zij hadden wel lekker gezeild want aan de wind heb je aan de 8-9 knoopjes wind wel genoeg.
We borrelen en eten gezellig bij hen aan boord onder begeleiding van muziek van een festival aan de wal.
De volgende ochtend doen we flink inkopen bij de grote Conad naast de haven. Daarna zeilen we om elf uur weg en zowaar kunnen we de hele dag zeilen tot de haveningang van Marina di Ragusa. Ruime wind met 10-13 knoopjes gaat lekker rustig. Silvio en Antonella varen ons tegemoet met de Maybe en we varen samen de haven in. Echt een mooie afsluiting van onze zeiltocht zo.
30 augustus, saai tochtje naar Sciacca
We varen om 07:30 uur weg van onze mooie baai bij Levanzo. Jammer genoeg moeten we langzamerhand richting onze “thuishaven” Marina di Ragusa.
Er is geen wind. Dus we motoren 51 mijl naar Sciacca, waar we goedkoop diesel tanken en een heerlijke misto di mare kopen bij de mooie viswinkel. Supervers en lekker voor door fregola.
De havenmeester wil alleen cash accepteren, dus we moeten nog even naar de stad klimmen, meer dan 200 treden boven de haven.
Als we triomfantelijk terugkomen met flappen in de hand en om een bonnetje vragen, kijkt hij ons aan alsof we van een andere planeet komen. De baas wordt erbij gehaald en die schrijft het mooiste bonnetje wat we tot nu toe ooit kregen. Hij moest er speciaal een stempel voor gaan zoeken in een ander kamertje….
28 augustus, we varen weer, op naar Levanzo
Het is vandaag stralend weer en dat blijft de komende dagen zo. Geen haast om terug te varen naar Marina di Ragusa. We besluiten nog 2 dagen te genieten van de Egadische eilanden. Daar er nog wel wat deining staat na de harde NW wind van de afgelopen dagen, zoeken we de meest beschutte baai op, bij Levanzo.
In deze baai liggen moorings van het AMP natuurreservaat, die je voor een kleine vergoeding mag gebruiken. We blijven er 2 nachten liggen en bezoeken het kleine dorpje op het eiland. Er zijn precies 1 bakker, 1 kruidenier, 2 bars en 2 restaurantjes. Verder zijn er wat vissersbootjes in het haventje, waar we met de rubberboot ook kunnen aanleggen.
De Campari Spritz test, aflevering 7
Hoewel we elkaar beloofd hebben dat we de CS test alleen zullen doen als we opstappers aan boord hebben, bezwijken we toch voor de verleiding in Trapani. Bij een leuke wijnbar staat de CS namelijk op het menu voor hetzelfde lage bedrag als een glas wijn. Sicilië is ook hierin echt goedkoper dan Sardinie dus.
Het campari- en alcoholpercentage verdient een 9, sterker dan in Marettimo. Maar de afwerking is niet precies genoeg. Volgens ons zit er geen prosecco in, maar gewone witte wijn. En de hapjes zijn wat te gewoontjes (chips en pinda’s). Het blijft dus bij een 8. Maar we lopen wel tevreden weg en besluiten ter plekke dat we snel wat meer in onze maag nodig hebben. Op naar de pizzeria dus (zie het vorige bericht).
Marsala en Trapani revisited
We blijven 3 dagen in Marsala, want het regent en onweert steeds. We pakken de fiets en bezoeken het archeologisch museum, waarin een Punisch oorlogsschip half opnieuw staat opgebouwd en een tweede nog moet worden opgebouwd; het ligt nog als een grote stapel geborgen hout in een loods maar wordt misschien nog mooier dan het eerste schip. Ook zijn er heel veel sieraden en gebruiksvoorwerpen te zien, die bij opgravingen van de oude stad zijn gevonden. Veel daarvan is onwaarschijnlijk mooi en intact.
Op de vismarkt kopen we voor een habbekrats heel mooie verse sardines die ook nog voor je neus gefileerd worden. Marleen maakt er weer een heerlijk maal van, weer een recept voor de Zeilen!
Na 3 dagen vinden we het toch wat saai worden en we tuffen 14 mijl naar het noorden, waar we in Trapani weer aanleggen bij onze favoriete marina Vento di Maestrale. Geen ankermogelijkheden bij de eilanden dus, want het blijft onweren met kans op veel wind.
We eten in een pizzeria, die helemaal is ingesteld op snelheid, maar geen fastfood! Perfecte pizza, voorgesneden in hapklapbare brokken op je bord en keus uit meer dan 30 varianten in elk 3 verschillende formaten. Met wijn en water erbij 35euro. Je zit in kleine kamertjes met maar 3 tafels per kamer. Erg leuk, ook erg puur…..
In Trapani blijven we dus ook 3 dagen, maar dat is geen straf. We fietsen wat rond in de stad, onder andere langs de fontein van Triton en verder doen we wat klusjes aan de boot en genieten van het gedoe in de marina.
Onderstaande foto’s geven wel een aardige impressie van de haven, helemaal op de kop van het schiereiland waarop Trapani is gebouwd en naast de vissershaven. Vanavond staat verse zwaardvis op het menu!
ook leuk om te zien: de badjassencultuur in Italiaanse havens. Als je niet aan boord kunt of wilt douchen, gebruik je de douches in de haven. Daar loop je in je zwemkleding heen, je neemt je badjas mee en gebruikt deze als handdoek. Daarna loop je, gekleed in je badjas, terug naar je boot. Zie onderstaande foto
20 juli zeilen we naar Marsala
Nadat we nog even wat lekkers bij de bakker hebben gehaald, wachten we tot de grijze wolk boven het naburige eiland Favignana weggetrokken is. Dat is het teken dat we de rest van de dag mooi weer krijgen.
We zeilen halve wind met 13-17 knopen naar Marsala, eigenlijk jammer dat het maar 20 mijl is.
