Hotel in natuurgebied: legaal of illegaal? een non-business….
29 augustus: we varen op de motor met een zeiltje bij naar Garrucha, 65 mijl verder.
Onderweg varen we langs een mooi natuurgebied met vulkanisch gebergte tot aan de stranden dat behoort bij de Cabo de la Gata. Middenin staat een verlaten kolos van een hotel waarop met grote letter “HOTEL LEGAL” is geschilderd.
Even googelen en ziehier wat er aan de hand is: Het hotel is altijd controversieel geweest en nooit afgebouwd. Het staat al een tijd leeg omdat het vanaf 2006 in een rechtszaak illegaal is verklaard. Sinds begin 2014 is in hoger beroep door 3 rechters besloten dat de bouw toch legaal was en is en dat de zaak kan worden afgebouwd. De rechters zijn inmiddels beschuldigd van corruptie.
De lokale bevolking van Carbonera, waar grote werkloosheid heerst, willen dat het hotel opengaat. Zij zijn bijna op de vuist gegaan met Greenpeace mensen, die het hotel gekraakt hadden.
Greenpeace vond het namelijk een schande dat dit kan gebeuren en dat zelfs de overheid, na al jaren geleden besloten te hebben het af te breken, nog steeds niets doet. Daarom heeft Greenpeace er in een actie met grote letters “HOTEL ILEGAL” op geschilderd.
Nu is er kennelijk wel iets aan de hand, want
Greenpeace maakt zich kwaad
Hoe legaliseer je in Spanje een hotel…..
de “i” van illegal is weer weg. Wie weet wat hier nog gaat gebeuren….
Cultuur aan de Costa (2)
28 augustus: we rijden naar Granada ( 2 uur rijden waarvan de helft landinwaarts) en bezoeken in de ochtend de stad en de kathedraal. Mooi en eerder strak dan “rijk” zoals je hier verwacht.
Daarna naar het Alhambra, waar we de hele middag doorbrengen. Eerst de Nasrid Paleizen van de eerste Moorse koningen die in Spanje de macht overnamen vanaf de 12e eeuw. Geweldig en bijzonder bewaard en gerestaureerd. Je moet je melden op een tevoren op je ticket aangegeven tijdstip, anders kom je dit deel van het Alhambra niet in.
Daarna het paleis van Karel de Grote beken en en de Alcazaba (ook hier dus) doorgelopen (het oudste versterkte deel van de bovenstad). Tenslotte de Santa Maria kerk . Toen waren we wel echt bekaf en stapten we weer in onze Hyundai om 2 uur terug te tuffen. ’s avonds een biertje met de zeilmaker in de kuip (hij kwam de G3 terugbrengen want we wilden de volgende ochtend vroeg weg).
kathedraal van Granada, miniatuur van de Sint Pieter
1 van de 2 identieke orgels van de kathedraal
paleis naast de kathedraal
in een van de Nasrid Paleizen
het binnenhof van de leeuwen
Palacio del Partal
Marleen vanaf de Torre de la Vela van de Alcazaba van Granada
Alcazaba van Granada: hier woonden de soldaten
Alcazaba met op de achtergrond de Generalife, het witte gebouw bij de tuinen en recreatiegebied van de koningen
bruid in het kasteel van Karel V
Cultuur aan de Costa (1)
27 augustus: we huren een auto vanuit Almerimar voor 2 dagen. Terwijl de zeilmaker de G3 repareert en er verder geen wind is, gaan wij uitstapjes maken.
Vandaag naar Almeria, wat toch verder blijkt te liggen dan we dachten. Zeker een uur rijden door grote gebieden met plastic kassen, waarin groente wordt verbouwd. Dit gebied heeft namelijk een natuurlijke zoetwatervoorziening vlak naast de zee, waardoor een bijzonder microklimaat ontstaat.
eindeloze serie van plastic groentekassen
We rijden langs allerlei kustplaatsjes. Almeria heeft natuurlijk een mooie oude kathedraal, maar echt bijzonder is het Alcazaba, het Moorse Fort boven de stad. Hierin was in de Moorse tijd (700 jaar lang) één van de belangrijkste versterkte steden gevestigd. Het is mooi gerestaureerd en zelfs in de bloedhitte goed te bezoeken. Kijk maar:
We verwennen onszelf daarna met een lunch met tapas a euro 2,50 p.p. in een echt mooi restaurant naast het grote marktplein.
25 augustus: we varen naar Almerimar
havenkantoor van Almerimar
uitzicht vanaf de tapasbar: je eigen boot…
Zicht op Almerimar vanaf de heuvels erboven
11 uur motoren zonder een zuchtje wind over 61 mijl, maar door het water 76 mijl. Hoe kan dat als de stroom altijd van west naar oost hoort te gaan hier? De lokale motormonteur zegt dat het komt doordat in dit stuk het koude oceaanwater (16 graden) het warme water ontmoet van de ondiepe stukken, met name als je langs de kust vaart. Het is inderdaad opvallend: in 2 dagen varen (100 mijl) stijgt de zeewatertemperatuur van 16 naar 27 graden!
Wij zijn dus nu in Almerimar, een 20 jaar geleden volledig nieuw gebouwd vakantiedorp met zeer grote jachthaven. Prima services, nog goedkoop ook. Dus we laten de G3 repareren (na de 2e oceaanoversteek wel nodig maar eerder geen tijd gehad) en we laten de motor een beurt geven (115 euro incl. nieuwe olie, niet duur!).
Vanaf hier gaan we woensdag met een auto naar Almeria (moors kasteel bekijken) en donderdag naar Granada, waar we kaartjes voor het Alhambra hebben gereserveerd online. Cultuur alom dus.
Intussen blijft het mooi weer maar weinig wind en dan nog uit het NO, waar we heen moeten. We komen er wel….
Caleta de Velas: het Gilleleje van de Costa del Sol
Na de “kermis” van Fuengirola, waar het ’s nachts trouwens wel rustig was, tuften we 30 mijl zonder wind naar Caleta de Velas. Een oud en rustig vissersdorp naast alle drukte van Malaga. Langs de Digue de Levante (de golfbrekerdijk) liggen vele vissersboten. Vlak voor de haven lagen al twee flinke fishfarms (goed aangegeven met boeien) en heel veel netten met kleine vlaggetjes. Goed opletten dus.
De haven is rustig, wel flink volle stranden naast de haven, maar alleen Spanjaarden. Goede bar met wifi, goede bakker en slager. Zo moet het zijn voor ons.
De tweede dag moesten we verkassen omdat de eigenaar van onze plek onverwachts terugkwam. Een hoop gedoe dus we gaven maar mee en verplaatsten de boot. Onze nieuwe plek aan een kopsteiger was wel mooi, maar het stonk er behoorlijk nar de meeuwenpoep. De nu dienstdoende havenmeester (macho type) bleek zonder enig begrip voor onze bezwaren. Jammer dat zo’n ervaring dan weer roet in het eten gooit want verder was het er prima.
De komende dagen weinig wind, dus we hebben kaartjes geboekt om naar het Alhambra van Granada te gaan vanaf één van de volgende havens. Nog even kijken waar we het beste vervoer kunnen vinden daarvoor.
de vissershaven van Caleta de Velas bij zonsondergang
nagekomen filmpje: de laatste dolfijnen van de Atlantic
Dolfijnen in de baai van Gibraltar
De Costa del Sol: prima zolang je er langs zeilt…
we zijn in Spanje een de Costa del Sol kant, gastenvlag wordt gewisseld..
22 augustus: Vandaag vanaf Gibraltar vertrokken om 09:30. De westenwind om de rots heen is flink (20-25 knopen), dus dat gaat hard. Onverwacht blijft de wind daarna zo en wordt zelfs harder, tot 30 knopen. Tot we Marbella gepasseerd zijn en de wind afneemt.
We leggen om 17:10 aan in Fuengirola. Aan wal niet echt wat we zoeken (Schnitzelrestaurant met Nederlandse menukaart naast Duits restaurant “Ku-Damm” en overvolle stranden). In de marina heb je daar geen last van en de services zijn prima en goedkoop. Morgen maar weer verder….
Gibraltar
Naar Gibraltar: exit Atlantic, op de drempel van de Mediterranée
Tarifa, de zuidelijkste vuurtoren van Europa en het westelijke begin van de straat van Gibraltar
de Afrikaanse kust aan de overkant van Gibraltar
Gibraltar, the rock!
dolfijnen in de baai van Gibraltar
19 augustus zeilen we 55 mijl ruime wind naar Barbate, ten Zuiden van Cadiz. Prima haven om 1 nacht te zijn en het goede tij af te wachten voor de straat van Gibraltar, maar verder ongezellig.
20 augustus varen we 2 uur na LW de haven uit om 9 uur in de ochtend. Eerst 2 uur op de motor, maar voor Tarifa komt de wind opzetten. Het waait daar 300 dagen per jaar meer dan 30 knopen. Wij treffen max 15 knopen, gelukkig wel West, dus lekker voor de wind. Na Tarifa wordt de straat steeds smaller en de wal aan beide zijden steeds hoger, zodat de wind in een trechter verder versnelt.
Fraenkel (leraar latijn en grieks op het gymnasium in Hilversum) had de theorie dat deze zeestraat model heeft gestaan voor “Scylla en Charibdis” . Wij blijven gelukkig ongedeerd, al wil een groot vrachtschip nog een poging doen ons te overvaren in zijn ankermanoeuvre.
We varen de baai bij Gibraltar in met 26 knopen wind. We lagen om 14:30 in de haven van Ocean Village, waar we gelukkig nog een plekje konden krijgen. Goed vol, veel buitenlanders.
De haven ligt pal naast het vliegveld (pas 1 vliegtuig zien landen en opstijgen, dus geen last) wat in zee is uitgebouwd. Het land van Gibraltar is nl. niet breed genoeg om een landingsbaan op te leggen waar een flink vliegtuig kan landen….
Gibraltar is natuurlijk weer engelser dan engels, maar wel met een mediterrane draai. Veel terrasjes, leuk aangelegd centrum op basis van de oude kazematten en forten. Morgen gaan we de rots verkennen (aapjes kijken en zo)
een of andere sufferd wil precies op onze rhumbline voor anker gaan….. toch maar even oploeven dus
De jachthaven naast het vliegveld
ook oude staartjes en huizen in Gibraltar
Europa point : de entree van de Middelandse zee
Marleen en de Oostkant van de rock
the pillars of Hercules
aapjes op de rots van Gibraltar
Sevilla en Jerez, een dagje uit
in het Alcazar
tuin van het Alcazar met de kathedraal op de achtergrond
Moors deel in het Alcazar
We reden per huurauto naar Sevilla. We bezochten de kathedraal met het zojuist gerestaureerde altaar met gouden beeltenissen van de belangrijkste bijbelse gebeurtenissen (indrukwekkend grote gothische kathedraal) en daarvoor het Alcazar, waar volgens ons zelfs de gidsen de weg kunnen kwijtraken. Ook alle plekken bezocht waar Martijn in 2013 de stad onveilig maakte en tapas gegeten vlakbij zijn eerste kamer.
Terug via Jerez de la Frontera. Als waardig Aleph lid niet gestopt, niets geproefd of gekocht. Het is wel een mooi stadje.
Morgen nog harde Oostenwind conform voorspelling. Experimenteren met inktvisrecepten wordt dan het devies. Je leest er wel meer van….
Intussen maken Lennard en Martijn ons warm om allerlei auto’s te kopen voor als we weer in NL zijn. Lijkt ver weg….maar toch maar even over nadenken.
Naar Spanje…, anders maar ook leuk
visvangst zoals de Romeinen het al deden
playa de Chipiona
de hoogste vuurtoren van Spanje
13 augustus: we varen om 07:00 uur de haven van Vila Reael uit (om 1 uur na HW met afgaand tij nog over de “bar” in de havenmonding te komen, die met LW maar 1,5 a 2 meter diep is. We motoren 2 uur en daarna kunnen we zeilen met ruime wind en stralende zon.
Aan het einde van de middag leggen we aan in Chipiona, een moderne en wat onpersoonlijke jachthaven aan de monding van de volgende rivier (de Guadiaquivir, die naar Sevilla voert). Ook weer met HW aankomen want later in de avond liggen we met LW in de modder….
Chipiona is een stadje met 2 gezichten: een rustig deel met een leuk strand en heel oude (Romeinse) viskoralen, een soort rondlopende dijkjes waar nog steeds vis en schelpdieren in gevangen wordt omdat deze er bij HW in zwemt en bij LW niet meer uitkomt; om de hoek bij de vuurtoren (de hoogste van Spanje) begint het drukke deel, dat wel een soort Scheveningen of Zandvoort lijkt. Een boulevard waarover je kan flaneren en fietsen en bomvolle stranden.
We kopen in op de lokale markt met veel verse vis, vlees en groente/fruitwinkeltjes en bij een heuse bakker.
We blijven hier wel een paar dagen liggen want er komt harde oostenwind (de Levanter) tot en met maandag. Dus gaan we wel een dag naar Sevilla en verder maar eens de boot goed poetsen.
La Guadiana: rivier van de Saudade…
Na Albufeira voeren we op 10 augustus naar Vila Real de San Antoinio, een dromerig plaatsje aan de monding van de rivier La Guadiana met een hele relaxte strandsfeer a la Domburg in de zestiger jaren, maar ook met mooie huizen, een enorme burcht en een leuke haven.
Aan de overkant ligt Spanje.
Gisteren namen we de bus langs de rivier naar het stadje Alcoutim, helemaal ingeslapen aan de rivier. We bezoeken het kasteel, drinken koffie en nemen het veerbootje naar San Lucar aan de overkant (Spanje). We eten daar een paar tapas in de beachbar voor we weer terug naar Portugal varen voor 1 euro p.p.
Vandaar weer terug met de bus langs allerlei kleine dorpjes.
Saudade, het gevoel van melancholie van de Portugezen, is hier duidelijk in de sfeer merkbaar. Heel relaxed leven, lijkt ons.
uitzicht vanaf Alcoutim op Spanje
Ankeren voor Hapimag; it’s a beautiful day
Deze link verwijst naar filmpje: we lagen een middag met de boys voor anker voor het strandje van Hapimag.
de baai van Hapimag
6 augustus: We zeilen weer!
Aurora op weg naar het water….
zo moet het gaan! Schipper en boot weer in hun element
Martijn geniet mee
“zeilfie” van Lennard
het Hapimag strandje en het Hapimag resort vanaf zee gezien
Vandaag ging de Aurora weer te water na een gedwongen rustpauze op de wal bij de werf Sopromar in Lagos. Een werf met heel goede service en vaklui.
We zeilden van Lagos naar Albufeira en kwamen vlak langs het strandje van Hapimag waar we gisteren nog op het terras een visje of spareribs aten.
Marleen kon jammer genoeg niet mee, want zij moest de auto van Lagos terugbrengen naar Albufeira. Maar daarna nog samen geborreld op de boot en morgen gaan we met zijn allen een rondje varen en misschien ankeren voor Hapimag.
5 augustus: Sentimental journey
de helling bij de zeilclub van Tavira
zeezicht vanaf het strandje bij Hapimag
strand bij Hapimag
moeder en dochter op het bootje bij Faro op de Ria Formosa
de Romeinse brug in Tavira met het plein op de westoever
wie is hier nu de baas?
Deze week zitten we, na 2 dagen in Faro, in ons Hapimag appartement in Albufeira. We zijn 4 dagen met ons eigen gezin, dat komt niet vaak meer voor! We genieten van strand, tennisbaan en lekkere hapjes. Jammer genoeg ging Frédérique al weer eerder terug (het werk roept). Wij gingen vandaag daarom met zijn viertjes maar eens kijken hoe Tavira er nu uitziet. In 2008 waren we daar voor de WK Splash waar Lennard toen deelnemer was. De zeilclub was er nog en had net de ISAF Youth kampioenschappen achter de rug. En… het stadje was ook nauwelijks veranderd. Het blijft voor ons toch wel het leukste plaatsje aan de Algarve.
Ook hebben we Villa Real de San Antonio nog bezocht, een plaatsje 35 km ten oosten van Tavira aan de grensrivier met Spanje, rustig en niet te toeristisch.
De Aurora op reis 