Passagieren in Marseille
We lopen 3 uur door de verschillende wijken van de stad en merken dat Marseille eigenlijk een verzameling dorpen is met een heel druk centrum er middenin. Het blijft een leuke stad, een beetje ruw en ongepolijst maar wel heerlijk Frans.
Aurora op de mooiste plek van de Vieux Port bij “La Nautique” (koosnaam voor de oudste zeilvereniging hier, de SNM)
pleintje in de oude stad op de westoever
We kopen van alles, van nieuwe Nespresso cups tot olijven, macarons, rillettes de thon en een nieuwe stadsbermuda voor Frans.
Oude stad, oude stadsbermuda
oranje boven? Nee, een demonstratie voor la Mairie de Marseille
van Les Saintes Maries de la Mer naar Marseille
28 september: we staan op met stralende zon en een lichte oostenwind. De voorspelling is bewolkt weer en zuidoostenwind 4-5 Beaufort, hoog aan de wind dus. Toch gaan we maar snel op weg.
vertrek uit les Saintes Maries de la mer
Na een uurtje zeilen draait de wind inderdaad naar zuidoost en moeten we eerst een stuk er recht tegenin met de motor bij. Na een mijl of zeven kunnen we overstag maar nog kunnen we niet zeilen: het is te hoog aan de wind en de golven lijken wel van het IJsselmeer te komen, zo kort en remmend zijn ze. Alleen zijn ze een stuk hoger hier. Pas na vier uur motorzeilen kunnen we het laatste stukje van 10 mijl nog lekker zeilen met 1 rif en een paar rollen in de G-1. Dat oude zeil blijft het maar doen ondanks 2 oceaanoversteken en heel wat harde wind waarvoor het eigenlijk niet gemaakt is.
Marseille in zicht
We hebben intussen een slipperverzamelplaats ingericht onder de buiskap (wal-en bootslippers) want bootschoenen dragen we eigenlijk alleen als het waait zoals vandaag.
slipperverzamelplaats, vooral van Frans
Van Cap d’Agde naar de Camargue
27 september: Frédérique is jarig!
Wij varen vandaag naar de Camargue en leggen om kwart voor vijf aan in St. Marie de la Mer, het zigeunerstadje met de kerk gewijd aan 2 Maria’s tegelijk. Het is er een stuk rustiger dan in 2010 maar nog steeds gezellig druk in het weekend.
Mooie zonsondergang gezien vanuit de kuip:
Van port vendres naar Cap d’Agde
Port Vendres: Waar wachten deze mannen op?
op de druiven natuurlijk…
Vandaag 55 mijl gevaren door het water, 49 mijl over de grond. Twee uurtjes heerlijk gezeild, daarna 6 uur motoren want de wind viel weer eens weg. Cap d’Agde is leuk in de buitenhaven waar wij liggen, buiten de grote vakantiefabriek.
ziehier een korte impressie van 8 knopen boatspeed halve wind bij 11 knopen ware wind:
de haven van Cap d’Agde
Met alweer een fort ervoor
De Pyreneeën gerond, weer in la douce France
24 september de Cabo Creus gerond. Tot 27 knopen max. Wind op de kop daar, dus motor bij en 2 reven om tussen het eiland en de kaap door te komen. Daarna 2 knopen stroom tegen, dus eerst maar 5 mijl de zee op en toen overstag. Later draaide de wind en zeilden we nog een stuk halve wind naar Port Vendres.
In Port Vendres een dagje blijven liggen, lekkere dingetjes gekocht o.a. op de vismarkt natuurlijk. Ook met de bus naar Collioure geweest. Lekker om je weer goed verstaanbaar te kunnen maken na die 2 maanden Spanje.
Het kasteel van de koning in Collioure
De auto’s geparkeerd in de droge rivierbedding in Collioure
filmpje Cadaques
uitzicht vanaf de boot in de baai van Cadaques:
Cadaques: de meest Caribische baai van de Med
We varen op 22 september van Rosas naar Cadaques, wel 8 mijl! In 2010 waren we hier ook met de Aurora maar toen hadden we te weinig tijd om dit prachtige plaatsje te bekijken. Daarom blijven we nu 2 dagen liggen.
Cadaques was tot een aantal jaren geleden alleen per boot te bereiken, nu ook over land met de auto. Het oude vissersdorp ligt in een mooie baai en is van alle kanten beschut, behalve vanuit zuidoost. Je kunt er een mooring krijgen zoals in de Carieb want er is geen haven. Je mag er niet ankeren en moorings zijn net zo duur als elders een keurige plek in de marina, maar de lokatie maakt het goed.
Aurora in de baai van Cadaques
We worden per watertaxi gratis vervoerd van en naar onze boot door Esther, die ons mui simpatico vindt (en wij haar ook). Wel handig want onze bb-motor is kapot, zo blijkt plotseling. Die laten we dus maar even repareren door de lokale Honda dealer die ook per rubberboot de motor komt halen en brengen. Verstopte filter en carburator blijken het probleem, wat ik al dacht maar niet makkelijk zelf aan boord kon oplossen.
Aan de wal genieten we van de laatste Spaanse lekkernijen (hierna komen we in Frankrijk) van goede slager, bakker en groenteman. Ook lopen we naar de kerk bovenop de heuvel waartegen het dorp is gebouwd. Leuke kleine straatjes met oude kleine leistenen en oude huisjes vol bloemen (bougainvillea).
smalle straatjes met oude huizen
Op de tweede dag bezoeken we het huis van Salvador Dali n Port Lligat; een kwartier lopen over een landtong naar de volgende baai. Bijzonder huis met veel gekke details.
atelier van Dali waar hij op latere leeftijd zittend schilderde en het werk op en neer kon bewegen
zwembad van Dali in zijn tuin
Costa Brava van zee gezien
19 september: Vanaf Badalona varen we langs de kust naar Blanes, waar de Costa Brava begint. Direct weer hoge rotsen tot aan de kust. Blanes is gelukkig helemaal rustig in het naseizoen, want het is en blijft een stad voor “kermistoerisme” met Wiener Schnitzels en Nederlandse menukaarten op de terrassen. De marina is in de revisie en wordt heel mooi met vaste steigers en zijsteigers voor alle boten.
De dag erna, de 20e, varen we om 9 uur weg, ontbijt in de kuip na het hijsen van het grootzeil. Er komt een beetje oostenwind dus we zeilen de helft van de dag aan de wind, de rest moet op de motor.
Mooie kusten met veel kleine baaitjes tussen de rotsen. Ankeren is er alleen niet bij want er staat een vervelende deining recht op de kust (bij Mallorca waait het hard). We varen tussen de Islas de Medes en de kust door de baai van Rosas in. We leggen om 17 uur aan in de grote haven van Rosas, een mooi beschutte haven sinds de tijd van de Grieken al. Vanuit de kuip uitzicht op de zonsondergang en de hele baai.
21 september is het weer een landdag en we bezoeken de oude vesting (Griekse, Romeinse, Middeleeuwse resten) die in de 17e eeuw als een echte vestingstad met bastions en slotgracht is herbouwd; het lijkt op Naarden, maar is alleen volledig verwoest door de vele oorlogen die deze vesting heeft moeten doorstaan. Nu zie je alleen nog de vestingwallen en wat ruïnes in wat eens een trotse stad was.
uitzicht op de baai van Rosas
Het voelt hier al bijna als in Frankrijk: veel mensen spreken Frans in de winkels, baguettes en croissants zijn echt goed enz.
Er zijn hier de Laser Masters op dit moment dus we hebben ook nog uitzicht op de bovenboei. Alleen Spanjaarden en een enkele Fransoos
Laser masters
de lokale variant van de sloepjes in NL
ruïnes in de oude vesting van Rosas
Barcelona 2014
We liggen in Port Olimpic, de haven waar de olympische zeilers waren gehuisvest. Net als Schilksee nu omgebouwd tot full service marina, maar wel gezelliger en dichtbij de stad. Port Vell (aan het einde van de Ramblas), waar we in 2010 lagen, is opgekocht door een zekere Abramovich die de zaak ombouwt voor superjachten. Geen plek meer voor ons.
Gisterenavond trakteerden we onszelf al op een dinertje aan het strand. Daarna veel regen en onweer in de nacht.
We bezochten vandaag het Picasso museum (op de vouwfiets erheen) en lunchten in Barcelonetta, de hippe wijk net ten N van de haven Port Vell. Mooi opgeknapte oude huizen en smalle straatjes die direct op het strand uitkomen. Heerlijk genieten dus van deze mooie bruisende stad die we nu voor de 5e keer bezoeken.
zicht vanaf de boot op de kade met groot beeld van een vis
diner aan het strand van Barcelonetta
over het strand met de vouwfiets naar de boot
wijn met onuitspreekbare naam uit de Penedes (ten Z van Barcelona) is heerlijk
wat is dit voor een jacht???
we liggen naast deze polysester klassieker uit de zestiger jaren van meer dan 50 voet. Bekende lijnen, zeker voor oom Maarten. Maar dit type hebben wij nog nooit gezien! Wie het weet mag het zeggen. De winnaar ( de eerste goed reactie op de site) mag een keertje meevaren met ons.
We hebben een van de bemanningsleden gesproken, dus wij weten het inmiddels. Hij vertelde dat zij het schip in de Carieb hebben gekocht en hierheen hebben gezeild. Daarna een vrijwel volledige refit met gebruik van vrijwel de gehele indeling en deck layout (let op de grootschootvoering) en een deel van het beslag. Petje af!
Nederlands ontwerp….dat is onmiskenbaar
kajuitingang is handtekening van de ontwerper
de spiegel is atypisch voor deze serie ontwerpen
De Costa Dourada: overdag warm, mooie kust en afkoeling in de avonden
vissersboot met “aanhang”in l’Ametill de Mar
Vanaf zondag 14 september varen we langs de Costa Dourada. Ten noorden van de monding van de Ebro begint deze. Je ziet direct verschillen met de Costa d’Azahar: groenere kust, rustige plaatsjes. Ook het weer verandert: ’s Nachts wordt het gewoon fris! Overdag nog heerlijk warm zodat we af en toe de boot even laten dobberen en in de zee springen.
De eerste stop was l’Ametill de Mar waar we in 2010 ook waren: kleine haven voor jachten, veel vissersboten en een grappige plaatsje op een heuvel/rots gebouwd. Mooie huizen aan kleine Cala’s (rotsbaaitjes met zandstrandjes) ernaast. Hard onweer en regen na aankomst dus we hebben er maar 1 keer een rondje gelopen.
de haven van l’Ametill de Mar
Marleen aan het roer, Fred heeft even rust
Vandaag naar Roda de Bara gevaren, weer geen wind dus tuffen. Mooie kustlijn maar ook een grote stad als Tarragona, waar we snel langs voeren (te druk en industrieel leek het ons). We zijn nu in Roda de Bara, een grote en gloednieuwe jachthaven die niet eens is afgebouwd (in 2008 in gebruik genomen, daarna was het geld op kennelijk..). De haven is meer dan half leeg. Het dorpje, tegen een rots gebouwd, is erg mooi en authentiek, met kleine rotsstrandjes erbij. Vlak naast het dorp mooie huizen tussen de bomen, ook weer met privestrandjes.
De Romeinse villa van Els Munts waar we langs voeren
binnenpleintje in het oude dorp van Roda de Bara
strandje buiten de haven, mooie huizen erboven
Costa Azahar: tussen Valencia en Tarragona
We varen op 12 september van Valencia naar Burriana, een wat saai dorp met dito haven, die wel erg mooi is aangelegd, maar doodstil en half leeg. We kunnen de helft van de trip zeilen, de rest moet op de motor.
13 september is ook een rustige dag: we tuffen nu 80% van de 40 mijl, want de zeewind komt pas om 15 uur opzetten, We stoppen in Benicarlo, een vissersplaats die duidelijk meer last heeft van de crisis dan de plaatsen die we tot nu toe zagen. Veel minder luxe in de straat en niemand spreekt een woord Engels. Wel een prima gastvrije haven, alleen kan het daar allemaal wel een onderhoudsbeurt gebruiken. Wel dag en nacht bewaking en heel vriendelijke marinero die onze lijn aanneemt.
Iets bijzonders: De eerste regen (met onweer) sinds we hier weer aan boord stapten 5 weken geleden.
Valencia
varend langs de kust
Met Frans en Nicolette varen we op 10 september naar Valencia. We fietsen door de oude rivierbedding waar nu spectaculaire nieuwe gebouwen en een mooi park in zijn aangelegd. Daarna een drankje in de oude stad en boodschappen doen. We waren net voor donker thuis.
gebouw of oog?
imposante nieuwbouw in de droge rivierbedding
11 september gingen Frans en Nicolette na een week alweer naar huis, het was erg gezellig!
’s Avonds met Hans en Elisabeth Wulff ( van Sparta III) geborreld bij ons aan boord en gegeten aan het strand. Heel leuk om hen weer tegen te komen na samen ARC Europe gevaren te hebben. Zij varen ook naar Port Napoleon om de boot daar voor de winter achter te laten, dus we komen ze wel weer tegen.
Gandia revisited!
9 september: we ronden de Cabo de la Nao, de zuid-oostpunt van Spanje. Tijdens 1 dag varen we van westerlengte naar oosterlengte en weer terug naar westerlengte. Je merkt er weinig van want je bent gewoon aan het kruisen tegen een windje van 8-12 knopen.
We stoppen vandaag in Gandia en daarmee is er weer een rondje gemaakt. In 2010 waren we hier ook en kwamen toen vanuit Ibiza en Mallorca op de eerste vakantie met de Aurora! Vanaf hier volgen we de route van 2010 naar Marseille.
Vanavond eerst lekker gezwommen in het grote zwembad van de Real Club Nautico en daarna BBQ op de steiger (met de Cobb).
5, 6 en 7 september: Costa sailing
Frans en Nicolette komen een week meevaren. We varen eerst van Cartagena naar Isla Grosa waar we aan een mooring overnachten achter het eilandje. Een beetje Carieb in de Med. Lekker zwemmen en geen andere boten die er de nacht doorbrengen.
De dag erna naar Alicante, waar de oude binnenstad een mooi decor is voor een bruiloft met veel circusachtig publiek naast een paar nette Spanjaarden met jacquets aan.
Ook de vloot van de Volvo Ocean Race even bekeken. Brunel staat op de wal met de mast eraf, de rest ligt stil of vaart om te trainen. De nieuwe VO65 is er niet mooier op geworden met een negatieve zeeg (kattenrug).
Vandaag verder naar Calpe, vlakbij de Cabo de la Nao. Daar eten we in een restaurant met een Zwitsers business”model” (waarover later meer…)
Brunel in Alicante op de wal
SCA komt even langs
2 naamgenoten
en hun 2 echtgenotes
Volvo vloot. Hoeveel VO70’s en hoveel VO65’s liggen hier?
Hast du dort droben….?
(de rots bij Calpe)
eten in Calpe oude stad
Cultuur aan de Costa (3): Ceterum censeo
Carthaginem novam conservandam esse.
Cato wilde het oude Carthago verwoesten vanwege de permanente dreiging van deze stad voor het Romeinse rijk. Toen dat gelukt was en Hannibal verslagen was na zijn trektocht met olifanten over de Alpen, namen de Romeinen ook maar meteen bezit van de strategisch gelegen stad van zijn familielid Hasdrubal op het Spaanse vasteland, die de Romeinen omdoopten tot Carthago Nova en die nu Cartagena heet.
Nu is deze stad zo de moeite waard dat zij niet verwoest moet worden maar bewaard. Vandaar de titel en eerste regel van dit bericht.
Vandaag bezochten we eerst het amphitheater dat midden in de stad is opgegraven halverwege de 20e eeuw en waarvoor een hele wijk met eenvoudige visserswoningen is gesloopt. Het resultaat is indrukwekkend en het museum dat je vanaf de straat ondergronds verbindt met het theater is mooi gemaakt. Onder andere een mooie uitleg over de ontwerpprincipes van Vitruvius, architect van keizer Augustus. Het gaat om verhoudingen en hoeken waarin zichtassen moeten vallen. De Vituvian Man van Leonardo Davinci vindt hierin overigens ook zijn naam.
ampitheater van keizer Augustus, gebouwd voor zijn 2 kleinzoons (opvolgers)
Onderaan het amphitheater
oud en nieuw theater vanaf het kasteel gezien; rechts zie je het Romeinse forum in aanbouw (restauratie)
In de opgravingen van de Romeinse baden en banketzalen
voor de boys: de TU van Cartagena, niet slecht…
Daarna naar het grote kasteel erboven, wat eerst in de 7e eeuw door de Moren is gebouwd en later uitgebreid door de Spaanse koningen toen deze in de 14e eeuw de Moren definitief mores leerden. Koning Alfonso breidde het kasteel nog flink uit, maar de stad verpauperde eeuwen lang doordat het een uithoek van de Spaanse koninkrijk werd zonder veel belang.
Later werd de stad weer bloeiend door de handel en de scheepsbouw; het blijft al met al de beste natuurlijke haven van Zuid Spanje.
Tenslotte bezochten we de opgravingen van de Romeinse stad, met de baden, het forum en de zalen voor banketten. Je loopt gewoon stukjes over de oude Romeinse vloeren en kunt nog goed zien hoe e.e.a. gebouwd was. Ook hier is de hele zaak opgegraven onder de bestaande stad en dat is nog steeds in volle gang.
We varen naar Cartagena
Van Garrucha eerst 30 mijl naar Aguilas, waar we een dagje bleven (zwembad bij de haven). Ook grappig zijn de tennisbanen op het dak van de winkeltjes.
tennisbanen in de lucht….
zwembad bij de haven
Daarna vandaag verder naar Cartagena. Eerst een uur op de motoren daarna eindelijk weer een lekker stukje zeilen met 70 graden schijnbare wind van 9-11 knopen. Top van 8,3 gehaald en dat met de G3. In totaal 40 mijl vandaag.
Cartagena heeft een mooie Koninklijke met een schitterend clubhuis waar je als gast tijdelijk lid wordt en toegang hebt tot alle services (ook weer een zwembad!). Morgen gaan we de stad in en kijken of Cato gelijk had.
langs de mooie rotsen van Aguilas
het volgende zwembad, in Cartagena
zeereddingboot in Cartagena
Cartagena van zee gezien
De Aurora op reis 