Cultuur aan de Costa (3): Ceterum censeo

Carthaginem novam conservandam esse.

Cato wilde het oude Carthago verwoesten vanwege de permanente dreiging van deze stad voor het Romeinse rijk. Toen dat gelukt was en Hannibal verslagen was na zijn trektocht met olifanten over de Alpen, namen de Romeinen ook maar meteen bezit van de strategisch gelegen stad van zijn familielid Hasdrubal op het Spaanse vasteland, die de Romeinen omdoopten tot Carthago Nova en die nu Cartagena heet.

Nu is deze stad zo de moeite waard dat zij niet verwoest moet worden maar bewaard. Vandaar de titel en eerste regel van dit bericht.

Vandaag bezochten we eerst het amphitheater dat midden in de stad is opgegraven halverwege de 20e eeuw en waarvoor een hele wijk met eenvoudige visserswoningen is gesloopt. Het resultaat is indrukwekkend en het museum dat je vanaf de straat ondergronds verbindt met het theater is mooi gemaakt. Onder andere een mooie uitleg over de ontwerpprincipes van Vitruvius, architect van keizer Augustus. Het gaat om verhoudingen en hoeken waarin zichtassen moeten vallen. De Vituvian Man van Leonardo Davinci vindt hierin overigens ook zijn naam.

ampitheater van keizer Augustus, gebouwd voor zijn 2 kleinzoons (opvolgers)

Onderaan het amphitheater

oud en nieuw theater vanaf het kasteel gezien; rechts zie je het Romeinse forum in aanbouw (restauratie)

In de opgravingen van de Romeinse baden en banketzalen

voor de boys: de TU van Cartagena, niet slecht…

Daarna naar het grote kasteel erboven, wat eerst in de 7e eeuw door de Moren is gebouwd en later uitgebreid door de Spaanse koningen toen deze in de 14e eeuw de Moren definitief mores leerden. Koning Alfonso breidde het kasteel nog flink uit, maar de stad verpauperde eeuwen lang doordat het een uithoek van de Spaanse koninkrijk werd zonder veel belang.

Later werd de stad weer bloeiend door de handel en de scheepsbouw; het blijft al met al de beste natuurlijke haven van Zuid Spanje.

Tenslotte bezochten we de opgravingen van de Romeinse stad, met de baden, het forum en de zalen voor banketten. Je loopt gewoon stukjes over de oude Romeinse vloeren en kunt nog goed zien hoe e.e.a. gebouwd was. Ook hier is de hele zaak opgegraven onder de bestaande stad en dat is nog steeds in volle gang.