Passagieren in “Afrikaans Sicilië”

23 oktober: we huren een auto want het waait N-6 en dat blijft nog even zo. We rijden naar Castellovetrano en Selinunte. In Castellovetrano lopen we rond in het oude stadscentrum met mooie gebouwen maar ook wel wat vergane glorie.

fitness op de steiger

We stoppen onderweg bij de kleinschalige olijfolie-fabrikant die in volle actie is. Er komen continu bestelbusjes, auto’s met aanhanger en tractoren met karren aan, die hun eigen oogst hier komen inleveren. Het is geen cooperativa, maar een private perserij die sinds 5 jaar wordt gerund door een echtpaar. Zij persen voor de boeren, die de olijfolie zelf weer meenemen om te bottelen. Maar ze maken ook hele mooie olie onder hun eigen merk en ook aanverwante produkten, tot en met olijfpate. We kopen olie van 1 dag oud, die heerlijk is, en een potje olijvenpaté.

de olijfolie wordt voor ons gebottled

de olijfperserij

In Selinunte lopen we vol verwondering langs de fraaie tempels en over de agora. We zijn diep onder de indruk, zeker als we op de terugweg ook de originele steengroeve bezoeken waar de Grieken de zandstenen kolommen voor de zuilen uithakten. Je kunt nog precies zien hoe ze dat deden!

de tempels van Selinunte

de steengroeve waar de zuilen in delen werden uitgehakt door de Grieken in de 7e eeuw voor Christus

Vandaag, 24 oktober, bezoeken we Marsala, weer een mooie oude stad met veel Italiaanse geschiedenis. Mooie oude palazzos van de aristocratische families en natuurlijk de poort van Garibaldi. In 1860 landde hij hier met zijn 1000 man als start voor zijn missie om Italië tot 1 land te smeden.

de poort van Garibaldi in Marsala

Daarna nog tussen de zoutpannen gelunched en Pieter en Brigitte op het vliegveld afgezet. Weer terug naar de boot in Mazara del Vallo. Wel een stuk stiller zo met ons tweetjes….

de zoutpannen ten noorden van Marsala, die vroeger door windmolens werden drooggemalen