de ARC: 4 elkaar versterkende businessmodellen in 1 organisatie

Het is bewonderenswaardig hoe de organisatie achter de ARC, “World Cruising Club” (afgekort WCC) , opereert. Met 11 mensen in vaste dienst en tientallen freelancers (geen vrijwilligers overigens, maar betaalde krachten op projectbasis) organiseert deze Club, meer dan tien zeilrallies per jaar. Daarvan is de ARC met meer dan 240 deelnemers wel de grootste.

Eigenlijk is dit helemaal geen club maar een Ltd (een soort BV) die gewoon geld verdient. Andrew Bishop is managing director en tegelijk eigenaar.

De 4 businessmodellen die daarbij worden gebruikt worden de komende dagen elk in een aparte post op deze site belicht. Daarna zal duidelijk worden hoe deze modellen (met elk hun eigen doelgroep en “maakmodel” en verdienmodel) in elkaar grijpen en elkaar versterken.

Na het gesprek met de managing director Andrew Bishop zijn nog niet alle geheimen boven water gekomen maar wel zijn een groot aantal van mijn inschattingen en vermoedens bevestigd.

Het belangrijkste (eerste) model is gericht op de zeilers als doelgroep en heb ik al in een eerder bericht enigszins toegelicht. Andrew is er erg kien op dat de zeilers ook echt overtuigd zijn dat de organisatie er primair voor hen is en daarbij ook een hoog clubgehalte uitstraalt. “We want to help sailors realise their dreams. Especially those sailors that would probably not dare to so on their own” (citaat van Andrew Bishop en eigenlijk de missie van World Cruising Club).

Daarin slaagt hij met zijn organisatie heel goed en de meeste deelnemers hebben, net zoals wij, veel lof voor de manier waarop dit gebeurt. Professionele ondersteuning gecombineerd met veel feestjes en uitjes in de vertrek- en aankomsthavens waardoor je ook veel andere zeilers leert kennen die dezelfde droom waarmaken. Uit meer dan 20 landen van de gehele wereld. Daar komen zeker een paar goede nieuwe vriendschappen uit voort. Maar ook de voorpret wordt goed gemanaged. Vanaf je inschrijving (maanden tevoren) krijg je e-mails, nieuwsbrieven, tips en uitnodigingen voor bijeenkomsten. Net als een professionele reisorganisatie eigenlijk, maar dan met een heel specifieke doelgroep en met heel gerichte diensten.

Het kan echter niet zo zijn dat die gehele organisatie betaald wordt door de inschrijfgelden van de deelnemers. Die zijn daarvoor gewoon te laag. De andere 3 businessmodellen (met andere doelgroepen) met hun eigen inkomstenstromen maken dat mogelijk maar Andrew wil niet dat deze teveel aandacht krijgen. Het clubgevoel bij de zeilers is belangrijker dan winst en business genereren voor andere partijen, zo stelt hij. Uiteindelijk zal de waarheid wel in het midden moeten liggen want ook WCC moet uiteindelijk winst maken om gezond te blijven en te kunnen groeien.

In het volgende plaatje (op verzoek in PDF beschikbaar) heb ik de belangrijkste ingrediënten van dit model op een rijtje gezet. De grafische weergave is anders dan bij The Bridge gebruikelijk is en ook niet volgens het model van Osterwalder, maar m.i. goed inzichtelijk voor iedereen:

model 1″voor de zeilers

s