22 juli: Naar Mani, het tweede schiereiland van de Peleponesos
Na een korte nacht staan we toch maar vroeg op want we willen vandaag 50 mijl verder. Om de punt van Mani ligt Porto Kaio, een mooie ankerbaai met een strandje en 3 tavernas. We tuffen er heen en zeilen maar 6 mijl van de hele trip. Gewoon windstil verder. We komen om 16:30 aan en ankeren bij goed zicht onder het strandje. Dat gaat nog niet zo eenvoudig want de zandgrond is zo keihard dat ons toch goede Delta anker niet goed ingraaft. Na 3 keer proberen en checken lukt het uiteindelijk toch.
De huizen in dit dorp en op het hele schiereiland Mani zijn bijzonder: grauwe stenen in een “blokkendoos” bouwstijl (zie ook de foto van de vuurtoren). De huizen zijn allemaal 2 of 3 verdiepingen hoog en de bewoners woonden niet op de begane grond. Zo kon je altijd je vijand zien aankomen en hem van boven bekogelen. Door schade en schande wijs geworden kennelijk.
We gaan naar het strandje en moeten direct aan de Carieb denken. Alleen heet de beach bar hier “Taverna”. Na een koud biertje en wijntje eten we samen voor 20 euro heerlijke inktvis en Griekse salade. Vooraf lekkere hapjes en de watermeloen bij de rekening hoeven we niet te betalen. Voldaan naar de boot, maar een onrustige nacht want de wind steekt eerst flink op en draait dan ook nog alle kanten op zodat we midden in de nacht andersom liggen en de rotsen toch wel dichtbij zijn. Maar het anker ligt echt goed, dus er gebeurt niets.
Geef een reactie