Tussendoortje: Nautisch “non-businessmodel”

Ter onderbreking van de serie over het businessmodel van de ARC, kan ik het niet laten hier het “non-businessmodel” van Puertos Canarios te beschrijven. Eigenlijk zou de naam “Puertos Kafkanarios” hier beter op zijn plek zijn…..

Een kleine uitleg: Er is op de canarische eilanden een aantal havens, die in het bezit zijn van de overheid. Puertos Canarios (www.puertoscanarios.com) beheert deze havens, waarvan ook een aantal jachthavens (puerto deportivo). Om de eer te hebben van zo’n haven gebruik te kunnen maken, moet je een verzoekschrift per fax indienen, waarbij duidelijk is welke datum je aankomt en vertrekt, van waar je komt en waarheen je weer vertrekt en nog een groot aantal gegevens over je schip. Daarnaast moet je kopieën van de paspoorten van alle opvarenden, je scheepspapieren en je verzekeringsbewijs meefaxen. Handig als je aan boord alleen wifi van de haven hebt….

Maar geen nood: je kunt ook e-mailen.Het emailadres dat op de site staat klopt niet, maar daar kom je vanzelf achter.

Nu komt het leukste: de centrale organisatie ontvangt deze faxen en mails en stuurt ze, ongetwijfeld op basis van het “last-in, first-out” principe (want zo gaat dt al je eerst alles uitprint en dan van boven de stapel papier begint…) door naar de havenmeester van de haven waarover je verzoek gaat. Deze stuurt de centrale bericht terug als er plaats is (wat er gebeurt als er geen plaats is, wordt niet duidelijk….).

Als het de centrale behaagt, krijg jij vervolgens antwoord (per mail zelfs!) dat er plek is en dat je kunt vertrekken. Op hun website staat het niet letterlijk, maar we hebben begrepen dat zij wettelijk 15 werkdagen de tijd hebben om naar jou te reageren.

Dat werkt natuurlijk niet heel erg soepel als je van weer en wind afhankelijk bent. We hebben dit systeem 1 keer succesvol gebypassed doordat we in een pilot het (illegale) hotmailadres van de lokale havenmeester wisten te vinden. Van hem kregen we direct antwoord en toen we op Isla Graciosa aankwamen , stonden we keurig op het lijstje van de security guard die ons opving. De havenmeester zelf was na 14.15u niet meer aanwezig hoewel we hem later wel op een terrasje aan het bier vonden.

Een volgende keer werkte het weer anders: In Gran Tarajal kregen we een plaatsje door tevoren te bellen met de havenmeester, wiens nummer zomaar op de site van Puertos Canarios te vinden was! Het per mail gedane officiële verzoek werd zelfs beantwoord, alleen nadat we er al weer weg waren….(zie de bijlage: ze verstrekten toestemming op 11 oktober om er van 8-11 oktober te mogen zijn).

Het langzame leven is een prima uitvinding, maar geld verdienen gaat zo niet gemakkelijk voor een havendmeester…. Elke Puerto Canario van de overheid krijgt namelijk alleen geld voor onderhoud beschikbaar uit zijn eigen inkomstenstroom. Maar ach, je hebt tenmiste een baan . ziehier de triomf van het systeem: aurora permissie Gran Tarajal