Bijzondere en verrassende businessmodellen van havens in Griekenland

We hadden het al gehoord van andere zeilers: in Griekenland betaal je weinig of niets in de meeste havens, zelfs al zijn ze redelijk goed aangelegd. Hoe kan dit?

Er zijn eigenlijk 4 concepten te onderscheiden:

de “marina” zoals wij die kennen: goede voorzieningen, maar ook gewoon duur. Gouvia op Corfu is er zo een, daar betaalden we gewoon 70 Euro per nacht. Het is niet eens de meest gezellige plek, maar wel inclusief water en elektra en een goede chandlery, naast veel middelmatige terrassen en taverna’s.
de “Euro-haven”: ongeveer het meest bedroevende maar wel handig voor de zeiler: Iemand heeft ooit het idee gehad om een mooie haven aan te leggen, Europees geld geregeld en daarna de haven aangelegd. Meestal zie je dat het de bedoeling was om er ook water en elektra aan te leggen, maar dat is vooral duidelijk door de grote gaten in het beton, waar soms nog een verloren buis uitsteekt. Meestal weet niemand van wie deze havens zijn, laat staan dat er een havenmeester is. Kiparissi, Pylos en Trizonia zijn hiervan voorbeelden. Je ligt er prima beschut, betaalt niets maar hebt ook geen enkele voorziening. Een non-businessmodel dus.
Trizonia: de Eurohaven met half gezonken tweemaster
De “goede bedoelingen-haven”: Meestal een oude kade of vissershaven, die door enthousiaste ondernemers wordt omgekat tot jachthaven. Improvisatie en gastvrijheid op zijn Grieks, met vaak goede elektra en watervoorzieningen, mar soms zijn er ook vreemde verrassingen. Eufimia op Kefalonia is het mooiste voorbeeld, waar je prima bediend wordt, weinig betaalt maar ook niet helemaal zeker bent of de “havenmeesters” echt zijn of gewoon een handeltje ervan maken voor eigen rekening. Ook Plataria, waar we op 20 juli liggen, is er zo een met verrassing: in de middag blijkt door het minieme tijverschil van 15-20 cm een deel van de kade, inclusies bolders en elektrakasten, onder water te komen. Niemand die het erg vindt…
hoogwater in Plataria
De haven (of steiger) als traffic generator. Taverna’s aan het strand bouwen een (vaak wrak) steigertje voor 10-20 boten. Er staat dan en groot bord “free mooring” aan het begin van deze steiger. Als je hebt aangelegd (waarbij je vaak hulp krijgt van een van de taverna-eigenaars) zie je een kleiner bordje waarop iets staat in de trant van “crews of boats moored here are expected to have dinner in our taverna”. Dat snap je natuurlijk al als je aan komt varen. Mooi voorbeeld van kleine ondernemers die een eigen markt creëren. Taverna Karnayo op Kalamos was het mooiste voorbeeld.
de taverna met aanlegsteiger op Kalamos